komplementy (w mniemaniu Lubego) z ostatniego tygodnia.
o moim śmiechu: Słodko rżysz, kochanie.
o moim wyjściowym makijażu i fryzurze: Wyglądasz jak członkini bandy
Mansona.
do Krakowa wracam ósmego, albo dwunastego. tęsknię trochę już za domem, za spokojnymi wieczorami w towarzystwie książki i herbaty ze słodzikiem. i za normalnymi ciuchami - wzięłam trzy swetry i od ponad dwóch tygodni chodzę w nich na zmianę. czuję się niemalże jak jednoswetrowa nauczycielka fizyki z gimnazjum.
poza tym niespecjalnie lubię dom Lubego. jest taką... przechowalnią trzech mężczyzn. wilgoć (e tam, wydaje ci się), lodowata kuchnia (przynieść farelkę?), brak podstawowych utensyliów kuchennych (czego?) i plaga myszy (szczęśliwy to dom, w którym myszy są). dzisiaj złapała się jedna na zakupioną przeze mnie łapicę. nie cierpię myszy.
no i wkurza mnie Pan Ojciec ("Teść"). sabotażysta, tradycjonalista i Strażnik Mojej Wagi.
sabotażysta: wylewa mi gotującą się wodę na makaron, wyłącza piekarnik z ciastem w środku, chowa przygotowane do gotowania produkty.
tradycjonalista: ciągle włazi do kuchni i gada do Lubego, że to kobieta powinna zmywać naczynia. no kuźwa, jeszcze by tego brakowało, że oprócz gotowania obiadu miałabym zmywać gary. dobra, po Nas i po Panu Ojcu mogę. ale Brat i Małpeczka (dziewczyna Brata Lubego) produkują stosy naczyń, a ona nawet nie tknie gąbki swymi wymanikiurowanymi łapkami. Pan Ojciec ma podobne poglądy w dziedzinie prania i prasowania. zło.
Strażnik Mojej Wagi: regularnie mnie wypytuje o postępy w odchudzaniu. i udziela "dobrych" rad. i czepia się, że za duże porcje sobie nakładam. to przedszkolak dostaje więcej, niż ja bym miała jeść według Pana Ojca.
dietetycznie ostatnio było lepiej, niż zazwyczaj, a to tylko dlatego, bo kasa nam się skończyła, przelew nie nadchodził, a w lodówce pustki.
buziaczki.
