Pamiętnik odchudzania użytkownika:
kasiulek44

Idzie powolutku, ale do przodu.

Mojego oczyszczania ciąg dalszy. Moje menu od kilku dni składa się z warzywek i owoców niskokalorycznych, soczków naturalnych...

Zero cukru, zero tłuszczu, no i dużo płynów.

Wiem, że znalazłoby się wiele osób przeciwnych takiemu sposobowi odżywiania się, ale ja tak mam, że aby zmniejszyć swój rozmiar ciuchów, muszę na jakiś czas zastosować drastyczną metodę żywienia, bo inaczej nie mam szans :( 

Liczę na to, że za parę tygodni uzbiera się kilka, może kilkanaście kilosków zrzuconego tłuszczyku :)

Na koniec wpisu, życzę sobie i wszystkim walczącym ze swoimi złymi nawykami żywieniowymi - powodzenia :)))

Po dwóch miesiącach nieobecności, wreszcie się zmobilizowałam żeby usiąść i napisać choć parę słów.

Nie ma szału w moich osiągnięciach, ale się wciąż staram.

Teraz mam dodatkową motywację, aby ostro wziąć się za siebie, bo na początku maja i czerwca mam dwie imprezy, na których chce wyglądać super:)

Puki co ok 3 kg za mną...

Odstawiłam wszelkie tłuszcze i słodycze oczywiście, jadam niskokaloryczne warzywa i owoce, przy tym trochę się oczyszczam.

Mówią, że sen gra duża rolę w gubieniu kilogramów, więc zwijam się do spania.

Dobrej nocki wszystkim i powodzenia w dążeniu do celu:)

..... tyle się napisałam i szlag trafił.... piszę jeszcze raz :

Minęło ładnych parę tygodni od czasu ostatniego pomiaru i wpisu.

Niestety nie mam się czym pochwalić, bo to co straciłam w tamtym czasie to ostatnio narzuciłam z nawiązką

Nie wiem, czy taka moja karma, żeby przez całe moje życie zaczynać od nowa ???

Niczego nie tłumaczy oczywiście objadanie się ponadprogramowo, ale moim głównym powodem jest stres w robocie, w domu, nie daje czaami rady.

Mam nadzieję, że poczuję wsparcie ze strony przyjaciół, bo tego mi trzeba, żeby wytrwać. Niestety mój chłop nie robi sobie nic z moich wyrzeczeń, podśmiewa się, szykuje sobie np pachnące kanapeczki na kolacje i się delektuje .... a we mnie czasami krew się burzy...

Ale obiecuję sobie, że ten się śmieje, kto się śmieje ostatni. Jeszcze przyjdzie taki czas, a dam z siebie wszystko, że kolejny raz zadziwię moje otoczenie i będę czuła się z tym SUPERRRRRRRRRRRRRRRRRRR

Jestem znów na starcie.

158 cm, 71 kg

Powodzenia... sobie życzę . . . oczywiście Wam także :)

Witajcie

Tak wyglądam dziś. Zrobiłam tę fotkę dla porównania za jakiś czas.

Kupiłam tę bluzkę kilka miesiączków wstecz i jeszcze nigdy w niej nie wystąpiłam, bo się  nie mieściłam. Kupiłam ją w PEPCO za małe pieniądze, bo jest zgrabna, wtedy była na styk, a potem mi się ''urosło'' i kicha

Ale teraz już się w nią mieszczę, mało tego - dopinam, więc jeszcze ze 4 kg w dół i swobodnie będę się mogła w nią wystroić

Na razie waga stonowanie się obniża, moje warzywka i owoce (grapefruty i jabłuszka) robią swoje.

Teraz biegnę do pracy, więc do następnego razu.

Powodzonka wszystkim życzę i moc ciepełka w tę niepokorną jesień

To ja , po wielu miesiącach i odwiedziłam mój pamiętniczek na chwilkę, bo zaraz zbieram się do robótki.

Znów zawiodłam na całej linii, zamiast mniej, to na wadze więcej

Tak więc nie obiecuję, bo zbyt wiele razy zabierałam się do kolejnych startów, jak ... do jeża. Czekam po prostu na efekty,,,

Ciepłe pozdrowionka dla Was w ten chłodny czas

Jestem po dłuższym czasie uśpienia.

Zaniedbałam się dietowo, i wróciłam niestety do punktu wyjścia, czyli do mojej najwyższej wagi.

Kolejna lampka się zapaliła, że muszę wziąć się do pracy nad swoim ciałem

Zaczęłam i postaram się w miarę możliwości opisywać te postępy.

Pozdrowionka dla wszystkich i osiągnięć wielu dla walczących z kilogramami