Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Endoproteza zamiast endorfin ?

Ja bardzo lubię ćwiczyć, ale nie wszystko... bieganie nie jest dla mnie ;] ale jak zjadę jeszcze z 10 kg to i pewno za to się wezmę. Ja to z kolei mam problem z kolanem...jestem po rekonstrukcji więzadeł i przy niektórych ćwiczeniach czuję, że noga daje o sobie znać...No i wydaje śimeszne dźwięki "chrup"

u mnie to zależy od tego co tak właściwie ćwiczę. Bieganie to dla mnie zmora największa, fikołki gwiazdy mostki, drążek także. Ale jak wsiadam na rower... po prostu odpływam, czuję się jakbym latała gdzieś w obłokach, jestem przeszczęśliwa :)

Jest tego od diabła - Ewki, A coś tam 6 , rowery, aerobiki wodne i tak dalej. Problem w tym, aby znaleźć właśnie taki sposób na pot i łzy, który naprawdę nam się spodoba. I zrobimy to z chęcią. Druga sprawa, że z tłuszczykiem i zerową formą, wszystko jest trudne. Na szczęście tylko przez pierwsze kilka godzin (kołek w zęby i przetrwać) potem już tylko lepiej :-)

To musi trwać, co najmniej 2 tygodnie zmuszania się, a potem może będzie lepiej :) Ja jeszcze fanką nie jestem, ale jak już się zmuszę, to jest całkiem nieźle, ale dopiero jak skończę, nie w trakcie. Wtedy mam w sobie taką dumę I DID IT!

zaliczam sie do grona ktore lubi cwiczyc:) Nie rob niczego ponad stan, pamietaj- im wieksza waga, tym wieksze obciazenie dla stawow! Sprobuj czegos to ich nie obciaza! Nie skacz, nie biegaj, sprobuj skalpel, jest bardziej statyczny...

Żeby aktywność sprawiała przyjemność trzeba troszkę się przestawić. Nie polubisz aktywności po 2-3 razach. Troszkę trzeba się pomęczyć aby było to przyjemne:)