Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
gorzkie żale..

hejo..

Mam dziś podły dzień... zważyłam się nic nie zeszło :/ nawet 0,1 kg... nic. mam nadzieję że to wina @ która znowu trwa ponad tydzień !! 26 mam wizytę u gina oby coś zaradził bo się wykończę.. pół miesiąca laby, pół okresu - no super:( Cm spadają to najważniejsze i to nie po 1 ale nawet po 3 cm !! tak więc myślę że waga waha sie przez @... 

Mały ma 3dnówke - pierwszą chorobę którą ma wpisaną do książeczki bo choruję się na nią tylko raz, jest cały w ciapki więc od pn siedzimy w domu, ale już tak marudzi - nudzi mu się. Przy okazji nie sądziłam że jestem taka kreatywna! Wszystko byle by się nie darł... :) 

tak jak pisałam wcześniej umówiłam sie do psychologa.. nie jestem wariatką (chyba xD ) ale mam nadal problem z samoakceptacją i uznałam że po to są aby pomagać ! więc skorzystam, ogólnie swoje frustracje wyrzucam trochę na męża, a nie chcę być "zołzą" postanowiłam że popracuję trochę nad sobą - Szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko! A dla Błażeja przejdę nawet psychoterapie :)) co z tego że zmieniłam się na zewnątrz skoro w środku emocje rozrywają mnie na pół. Do diety podeszłam racjonalnie to i przemianę zakończę z klasą:)) 

w sumie to sama jestem ciekawa co mi powie... Moje 3 główne aspekty nad którymi chcę popracować to : cudowna mama, wspaniała żona, spełniona kobieta :) i nie chodzi mi tu o dążenie do 'ideałów" bo takich nie ma... ale zmianę mojego nastawienia.

1. Kocham Błażeja ponad wszystko, jest moim skarbeczkiem ale czasem jak wpada w furie to na jego płacz reaguję dziwną złością ! którą strasznie ciężko mam opanować dlatego doskonale Cię rozumiem Tallulah.Bell .. w tedy też w myślach zastanawiam się na co mi to było i inne głupie rzeczy o których myslę tylko pod wpływem frustracji. Ale tak być nie powinno, i chcę nad tym popracować dążenie do samodoskonalenia nie jest wcale złe zwłaszcza że dla niego 

2. Mam cudownego męża, wiem o tym. jednakże czasem doprowadza mnie do szału. a już najgorzej kiedy produkuję sie opowiadając mu o swoich oczekiwaniach i pytam czego on chce na dany temat, a on nie mówi nic.  ja mogę gadać godzinę a on nawet nie przytaknie! no masakra... tak jakby w nic mu nie przeszkadzało, wszystko było super, więc teraz nie wiem czy ja się doszukuje problemów?? 

3. to chyba będzie główny punkt terapii - brakuję mi kilka kilo do wagi z liceum sama się nie spodziewałam że tak się do niej zbliżę... wyglądam inaczej fakt. ale bardziej boli mnie to jak się czuję... a czuję się jak **** nawet jak ważyłam 10 kg więcej czułam sie mega seksownie. nie jestem modelką, ale gdy patrzyłam w lustro widziałam jedną z piękniejszych istot na tej ziemi co dzień znajdowałam coś doskonalszego na swojej buzi i ciele. Schudnąć chciałam, ale zabierałam się do tego jak "pies do jeża'... bo sie akceptowałam po prostu:) nawet się nie malowałam (okazjonalnie tylko) uważałam że "taki dar trzeba pokazywać a nie zamalowywać" haha jeszcze na fb znalazłam stare zdjęcie tak podpisane... Kurdę ale byłam pewna siebie... a teraz, mam ochotę wywalić to zdjęcie bo wyglądam na nim jak maszkara !! i się tylko zastanawiam -" co ja sobie wtedy myślałam wstawiając je?! " patrzeć w lustrze na siebie nie mogę bo za każdym razem dostrzegam tylko gorsze rzeczy. aż się boję jak odbiorę zdjęcia z sesji... bo mam wrażenie że nie będę sie sobie na nich podobać:(( co najgorsze trochę obwiniam męża za utratę tej pewności siebie bo straciłam ja gdy z nim jestem. Wiadomo kobieta kwitnie dzięki komplementom, i dbaniu faceta o nią. niestety mój model nie jest zbyt wylewny... raczej prawi mi komplementy na moje wymuszenie, miłe rzeczy robi jak w końcu pęknę i go opieprze z gory na dol a jak np odmawia mi zbliżenia to zaraz do mojej głowy przychodzą mysli ze mu sie nie podobam, ze go nie pociągam, i takie tam... wkręciłam sie w to odchudzanie Poczałkowo dla niego, myślałam ze jak wrócę do tego jaka byłam znów będzie jak dawniej. ale on nawet nie zwraca uwagi na moje osiągnięcia jedynie jak ma "chęć" brzydko mówiąc to nagle komplementy mu do ust przychodzą.. i teraz sama nie wiem czy tylko ja to tak widzę sama szukam problemów... nie wiem ale chce nad tym popracować zapewne moj maż również  będzie musiał popracować nad otwartością i komunikacja. ale zrobimy to na nas i dla Błażeja. za maż wyszłam raz i więcej tego nie zrobię. do końca życia mu przysięgałam i tak będzie.. musimy tylko troche sie udoskonalić:))