Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Znowu tu

Bodajże gdzieś mi się przewinęło, że to już 9 lat, jak tu zaglądam. Nie stale. Tylko, gdy mi się włączy, że wyglądam jak wyglądam i trzeba z tym coś zrobić.

Jak wyjdzie - zobaczymy. Tym razem start od 83 kg. Bywało już i 85. Kilka dni temu zobaczyłam swoje zdjęcia sprzed 6 lat. Borze szumiący, ale chucherko byłam!

No nic, na razie, w miarę wolnego czasu, staram się tu ogarnąć. Tradycyjnie przeraża mnie ile czasu trzeba włożyć w proces odchudzania. Ciągłe myślenie o tym. No nic. Postaram się jak najmniej.

Dzisiaj jestem już po serii ćwiczeń. 

Zastanawiam się też nad ustanowieniem kolejnych celów. Nie chciałam tym razem od razu zaznaczać 60 kg, bo cel na tyle odległy i dla baby ponad czterdziestoletniej chyba nieosiągalny. Zacznijmy wolniej. Na chwilę obecną kształtują mi się takie etapy:

- przekroczenie magicznej (ostatnio) liczby 80 kg. Z niewiadomych powodów po przekroczeniu czterdziestki waga przestała mi skakać kilka kg w tą czy w tamtą. Trzyma się sztywno na jakiejś wartości z ewentualnymi podskokami w górę. I trzymaniem się na wyższej pozycji. Po wakacyjnym rozruszaniu (wspinaczka w górach) udało mi się dobić do 83 kg i chciałabym nie popuścić wyżej. Zejście poniżej 80 kg będzie oznaczało, że faktycznie coś drgnęło.

- 77 kg. To pułap z jakiego zaczynałam vitalię w marcu 2009 r. Wcześniej było 79 kg. Wtedy schudłam 15 kg i wydawało mi się, że nigdy więcej nie osiągnę tak tragicznej wagi. No cóż, nowa ciąża, nowe stresy, nowe wałki na brzuchu. Tym razem wiek jeszcze dodał swoje.

- 72 kg. To już waga w której BMI przyjmuje wartość z zakresu 'prawidłowa'. Czyli mam ponad 10 kg nadwagi. :(

Do wymarzonej wagi jeszcze wtedy będzie kawałek, ale to już będę ustalała za jakieś 10 kg.