Cześć dziewczyny, dzisiaj dołączyłam i mam nadzieję że dam radę. Nawet nie wiedziałam, że ten problem dotyczy tylu osób. Ja właśnie teraz szukam jakiegoś pomysłu na zapanowanie nad wilczym apetytem. Zeżarłam przed chwilą kilka krówek dokładnie 4 i mnie muli ale mam ochotę na więcej. Popiłam gorzką herbatą, żeby zabić słodki smak ale nie pomaga.

ciężko mi się powstrzymać kiedy zostaję sama w domu od razu atak na lodówkę koniec z tym ]:->

dziewczyny, jak tam u Was? jakieś sukcesy, małe albo duże potknięcia? potrzebuję motywacji, zjadłam trochę więcej niż powinnam, a chcę dobrze zakończyć dzień

dziewczyny, wczoraj zawaliłam po całości :( wcześniej miałam taką strategię, że żeby nie zwariować, pozwolę sobie na małe ilości czegoś słodkiego przed @, kiedy mam największą ochotę. Niestety pojechałam po całości i skończyło się na tym, że zjadłam tylko 1 normalny zdrowy posiłek - reszta to był cukier na cukrze posłodzony cukrem ! Czułam się fatalnie i podjęłam 'męską decyzję' - zero słodyczy. Skoro mają powodować takie akcje, o wiele łatwiej będzie je całkiem odstawić i zapomnieć, jak smakują, prawda? A da się bez nich żyć i nie są nam do niczego potrzebne...

CzteryKiery -Ja jak się uczę to piję bardzo dużo ciepłych napoi... herbaty smakowe, zieloną, czarną z miodem, kawę zbożową i to też troche oszukuje głowę :)

Ja wczoraj wieczorem po kolacji (2 parówki, 3x wasa z serkiem kanapkowym, musztarda, pomidor) byłam tak głodna nadal (nie dotarło do głowy chyba -,-), że zjadłam jeszcze 2 jabłka.. Ale nie uważam tego za obżeranie się, po jabłkach powiedziałam stop i dałam radę chociaż było ciężko, miałam ochotę jeść i jeść :D

Dziewczyny nie wiem jak Wy, ale ja mam ogromny problem z jedzeniem wieczorami... cały dzień potrafię nie myśleć o jedzeniu, a wieczorem kiedy w końcu mam trochę wolnego czasu myślę ciągle o jedzeniu... filmy, seriale zawsze lepiej ogląda mi się przegryzając jakimś zapychaczem, jem z nudów po prostu... a jak już zacznę, czasem nie mogę się opamiętać i skończyć... efekt to bolący z przejedzenia brzuch i straszne wyrzuty sumienia :/

Witam serdecznie znalazłam coś dla mnie więc i ja dołączam ;)

Dołączam do Was, może z Wami będzie łatwiej. U mnie kompulsywne objadanie się stało sie codziennością i jest połączone z bulimią. Uwięziona w tym jestem już naprawde sporo czasu, po drodze przeszłam anoreksje i leczenie u psychiatry. Więc wiem, że łatwo nie będzie ale wierze w Was i w siebie. Razem nam sie uda :)

Takie wyzwania poszukiwałam dla mnie to idealne!