Pamiętnik odchudzania użytkownika:
izazdo

Nienawidze cwiczyc. Aktywnoscia fizyczna brzydzilam sie od malego. Mama wspomina, ze majac rok, brzydzilam sie nadmorskim piaskiem i trawa, wiec kazalam sie nosic na rekach. Bo kłuło w stopy.

I to mi zostało.

Swoje trzy grosze dorzucila tez podstawowka, w ktorej uczniowie dzielili sie na tych, ktorzy byli dobrzy z wuefu i na tych, ktorzy byli dobrzy z pozostalych przedmiotow.

Ja oczywiscie bylam w grupie "intelektualistow".

Ku mojemu bezbrzeznemu zdumieniu okazalo sie, ze na pierwszym roku studiow rowniez wymaga sie ode mnie wuefu. Bylam zalamana. Podstawa mojego poczucia wyzszosci runela. Okazalo sie, ze sa tacy, co maja i w glowie, i w nogach. I ze wcale nieprawda, ze w zdrowym ciele zdrowe cielę.

Ale okazalo sie rowniez, ze wuef to nie tylko gimnastyka i bieganie za pilka. Wiec zaczelam tanczyc taniec brzucha.

A pozniej byla ciaza. Zagrozona, wiec przelezana w lozku. Przy malym dziecku trudno wyrwac sie na zajecia. Przy przedszkolaku chyba jeszcze trudnej.

Kupilam stepper skretny. Po listopadowym zrywie (-2 kg) z ulga wynioslam go do piwnicy. W koncu potrzebne bylo miejsce na choinke.

Choinke wynieslismy przedwczoraj, wiec z dniem wczorajszym wymowka stracila sens. Mąż przydzwigał cholerstwo z piwnicy. Wiedzialam jednak, ze jesli czegos z soba nie zrobie, predzej sie o niego przypadkiem zabije niz na nim schudne. I wymylilam.

Tym, co najbardziej mi przeszkadza w cwiczeniach wykonywanych w domu jest monotonia i brak bezposredniego celu ruchu. A na sensowny ruch (plywanie, jazde konna, zajecia w grupie) nie dam rady sie wyrwac. Rozwiazanie okazalo sie  bajecznie proste, banalne wrecz. Stawiam stepper przed youtubem, wlaczam latino i "tancze" (dlonmi, ramionami, biodrami, rozwianym wlosem), przebierajac nogami w miejscu.

I nareszcie czuje, ze zyje. I że coś z tego bedzie :-)

Za mna pierwszy kryzys slodyczowy. Przegrany i wygrany zarazem.
Przegrany, bo uleglam i zjadlam herbatniki oblane mleczna czekolada.
Wygrany, bo zjadlam dwa, a nie cala paczke.
Co wiecej, na herbatnikach sie skonczylo.

Jak to zrobilam?

Zjadlam je stojac na wadze...

:-)

Herbatniki zajadlam sproszkowanym blonnikiem i popilam duza iloscia wody. Licze, ze spowolni wchlanianie i nie obudze w sobie slodyczowego potwora...

Poniewaz mam do schudniecia ok. 20 kg, a moja skora po ciazy rozlazla sie, rozpoczelam poszukiwanie opinii nt. najskuteczniejszego balsamu ujedrniajaco-przeciwcelulitisowo-odchudzająco-wygładzająco-przeciwrozstepowego. I co znalazlam kilka poztytywnych opinii na temat jakiegos kosmetyku, to natychmiast pojawialo sie szyderstwo, ze takie rzeczy to tylko w Erze, ze kosmetyk owszem, dziala, ale tylko dopoki sie go stosuje, bo po zaprzestaniu skora w ciagu kilku, kilkunastu dni wraca do stanu poprzedniego. Oszustwo!

Przyjrzałam się wszystkim kosmetykom stojącym w łazience. I postanowiłam podać wszystkich ich producentów do sądu. Bo co się okazało?

Szampon. Modelka w reklamie miała cudowne, błyszczące włosy. A ja po trzech dniach znowu na glowie mialam smalec.

Pasta do zebow. Tu jest znacznie gorzej. Już po 12 godzinach od ostatniego mycia z gęby znowu mi śmierdzi (najgorzej rano!)

Dezodorant. Kompletnie nieskuteczny. Muszę stosować codziennie, bo wystarczy się wykąpać i przestaje działać.

Mydło. Szkoda nawet gadać. Muszę po nie sięgać kilka razy dziennie!

Tusz do rzęs. Spływa z pierwszymi łzami, a jak nie zmyję wieczorem, to rano mam opuchnięte powieki. Pieniądze wyrzucone w błoto.

Fluid. Puder. Róż. Cienie do powiek. Patrz - dezodorant.

Szminka. Do poprawki po każdym jedzeniu plus kilka razy dziennie ekstra. Błyszczyk to samo.

Po głębszym namyśle stwierdziłam, że problem oszustwa jest znacznie szerszy. Proszek do prania. Płyn do płukania. Odplamiacz. Papier toaletowy. Płyn do podłóg. i do szyb. Szampon dla kota. I do karoserii. Perfumy: moje, męża, do samochodu. Odświeżacz do łazienki. Spray do prysznica. Wszystko co zastosuję, to się zużywa. A efekt utrzymuje się od kilkunastu godzin do góra kilku dni.

Banda oszustów!

Dzien 8. Na wadze minus 0,8 kg. Bez zadnych cwiczen. Jeszcze nigdy na diecie nie bylam taka najedzona i taka szczesliwa :-) Na slodycze patrze bez emocji. Moge na niej byc do konca zycia... Goraco polecam Montignaca!

Mam problem. Z wagą. Nie z masą ciała. Z obsesyjnym ważeniem się.

Uświadomiłam to sobie w momencie, gdy po wysikaniu, rozebraniu się, zdjęciu biżuterii i klamry do włosów zapragnęłam zważyć się jeszcze raz. Bo nie wysmarkałam nosa.

Wagę oddaję mężowi. Będzie wydawał mi ją 1. i 15. dnia miesiąca.

Żebym tylko nie pękła i nie kupiła na Allegro nowej...

Szósty dzień na Montignacu. Przygotowujac obiad, omyłkowo sięgnęłam po słoiczek z przyprawą "typu vegeta". Zawsze dodawałam ją do rosołu. Tym razem natychmiast mnie odrzuciło. JAK ja mogłam to jeść? Toż to trucizna! To samo w sklepie. Z braku warzyw wybrałam się do sklepu, pierwszy raz od rozpoczęcia diety. Na widok alejki z chipsami i słodyczami zebrało mi się na nudności. Nie mam bulimii. Nie mam anoreksji. Lubię jeść i smakuje mi jedzenie. Co za paradoks, wcześniej, kiedy jadłam słodycze, nienawidziłam spożywania posiłków, nawet słodkich. Teraz naprawdę je polubiłam. Podobnie jak gotowanie. Czy mój powoli odtruwający się organizm zaczyna mi dawać sygnały co jest dla mnie niedobre?

Wskutek silnej pracy nad motywacją i samooceną w celach biznesowych kompletnie pracuję także nad kwestią wyglądu.
Tak, jestem gruba.
Jestem gruba, bo przez wiele, wiele miesięcy źle traktowałam swoje ciało.
Torturowałam je, nie dając mu tego, czego mu potrzeba, a dając to, co mu szkodzi.
Teraz jest więc trochę chore.
Ale to nic.
Zaopiekuję się nim najlepiej, jak tylko potrafię.
Przecież to moje ciało, mój dom. Kto ma być dla niego dobry, jeśli nie ja?
Jest dobre. Jest piękne. Będzie jeszcze piękniejsze, a przede wszystkim zdrowe.
Nie będę nim manipulować.
Nie będę go truć słodyczami, żeby nagrodzić, uspokoić albo pocieszyć swoją duszę.
Nie będę go głodzić, żeby ukarać je za to, że moja wola nie panuje nad moimi popędami.
Ja, moje ciało i moja dusza będziemy żyć odtąd w zgodzie i harmonii.

Tak postanowiłam i powieszę to sobie w kuchni i łazience, żeby nigdy, przenigdy o tym nie zapomnieć.

Dzis czwarty dzien walki. Na wadze -0,5 kg w wystandaryzowanych warunkach (rano, na czczo, nago). Jestem w szoku. Zjadam 1200-1400 kcal i NIE JESTEM GLODNA. To najwspanialsza dieta pod sloncem! Restrykcja kaloryczna powinna być skutkiem wyboru prawidłowych pokarmów, a nie decyzją. Przed dietą zjadałam lekko licząc ponad 3000 kcal i wiecznie burczało mi w brzuchu.

Postanowienie na styczeń: ważenie raz w tygodniu. Nie raz na godzinę.

Stan faktyczny
Jest: 79 (cholerne świąteczne łakomstwo!)
Półmetek: 68 kg (do 1 kwietnia)
Cel wymarzony: 58 kg (do 1 lipca)

Strategia:
- dieta Montignaca
- min. 4 filizanki czerwonej herbaty dziennie
- Therm Line Forte
- Bio CLA

Planowany jadłospis:

śniadanie:
owsianka na mleku z blonnikiem jablkowym
lub chleb pelnoziarnisty z twarogiem badz chuda wedlina

II śniadanie:
odtluszczony jogurt
lub
owoce

obiad:
gotowana ryba z warzywami
lub
pieczona piers z kurczaka z warzywami

kolacja:
mozarella z pomidorami
lub
jajecznica z szynka

7:00 kromka chleba pelnoziarnistego ze schabem, 1/2 papryki