Chyba przestanę tu zaglądać.. Vitalia została założona z misją wspierania się, wspólnego motywowania i w ogóle (przynajmniej według mnie). Niedawno jedna z Was poruszyła także ten temat i ja się do niej podłączam. Wchodzę na Vitalię teraz dość często, bo jestem cały czas w domu i mam na to czas. Czytam różne pamiętniki, grupy wsparcia i ręce mi opadają. Najczęściej w pamiętnikach piszecie tak, że macie meega motywacje i ćwiczycie i że mega zdrowo jecie i że tak świetnie się czujecie i że jest ogółem zajefajnie. Okej, takie wpisy się nawet spoko czyta, bo też motywują, ale wchodzę dni później na ten pamiętnik, a tam wpis typu "A pozwoliłam dziś sobie na słoik Nutelli i 4 czekolady, ale to przecież normalne, bo zbliża mi się/mam @ a poza tym, to od sąsiadki wnuka dziewczyny szwagra kuzyn miał imieniny no i tak się złożyło, bo była impreza, ale od jutra biorę się za siebie!'' Później znowu mega motywacja i za dwa dni zaś to samo. Ludzie piszą w komentarzach (ja też tak pisałam, bo myślałam, że to jednorazowy wybryk, ale później już sobie komentarze darowałam), że spoko, ale ma się nie poddawać, że grunt, to wrócić na właściwy tor etc. Pieprzenie! Albo się jest na diecie, albo się wpieprza tyle słodyczy ile dusza zapragnie. Piszę to dlatego, że zazwyczaj u tych osób są później wpisy, że są załamani, bo waga nie leci, centymetry też. A jak mają lecieć? Biały makaron z sosem na śmietanie i tłustym mięsem (ale zjadłam tylko 2 talerze) na obiad, a potem się dziwić, że się nie chudnie. Po to my tu jesteśmy, żeby się wspierać, wzajemnie motywować, ale tu nie ma czego motywować, bo albo ludzie są skrajnie zmotywowani, albo skrajnie załamani, a i tak już zdążyli opierdzielić pudełko czekoladek, więc musztarda po obiedzie. Nie mówię, że jestem idealna, chociaż od prawie miesiąca miałam 1 wpadkę, więc statystycznie to i tak mało porównując do innych Vitalian. Było mi z tym bardzo źle, na serio tak fatalnie się czułam po tej wpadce, że aż wstyd mi było tu o tym pisać. Ale całe szczęście dostałam od Was takie komentarze (nie wszystkie oczywiście), że po prostu chciałam się nażreć jeszcze raz, bo tak mi było dobrze po czytaniu tych komentów. ''Każdemu się zdarza'', ''Ile ja bym za takie grzechy dała'', ''I tak świetnie Ci idzie''. No kurczę, to ma być moja motywacja, żebym nie żarła więcej? Niektóre komentarze były milsze od tych gdzie pisałam, że znowu schudłam. Masakra jakaś. Kończę swój wywód, bo temat rzeka. Dla sprostowania, żebyście wszyscy mnie nie uznali za wymądrzającą się dziunię, która gówno wie. Ten post nie jest o wszystkich. Znalazłam dużo osób, które poważnie traktują odchudzanie i bardzo dobrze, bo osiągną swój cel a o to w tym chodzi. Jeśli myślicie też, że bardzo trudno jest się odchudzać, bo wszystko kusi etc. to się mylicie. Odchudzam się od 4-5 lat. Bezskutecznie, bo podchodziłam do tego nie tak jak trzeba. Teraz wzięłam sprawy w swoje ręce. Mam dietetyka i wiedziałam, że decydując się na taki sposób odchudzania nie będzie odwrotu. Dietetyczka waży mnie co tydzień, więc jest motywacja stała. Postanowiłam sobie: zero słodyczy, ruch i przestrzeganie diety. Tylko tyle, ale aż tyle. Trzymam się, bo dieta bez tych postanowień nie miałaby sensu. Próbowałam już, ale się nie udało. Nie jest to proste, ale jestem idealnym przykładem na to, że słodyczomaniak może zrezygnować ze słodyczy jak tylko tego na prawdę chce. Dietetyczka powiedziała, że w pół roku schudnę tyle ile chcę, więc bez zastanowienia odstawiłam to wszystko i teraz się cieszę. Po pół roku będę mogła cieszyć się piękną sylwetką, mam nadzieję, że i ciążą, bo do tego dążę i jedzeniem wszystkiego czego na diecie nie wolno, oczywiście z umiarem, żeby znowu nie przytyć. Przykłady poruszone w moim poście są oczywiście przesadzone, ale chyba wszyscy wiedzą o co mi chodzi. Powodzenia dla tych co chcą i wytrwają, a dla tych, którzy się ''odchudzają'' polecam przemyśleć czy warto się męczyć, skoro i tak nie macie rezultatów. Mam nadzieję, że ten wpis dał Wam do myślenia, a może nawet kogoś zmotywował do walki ;). To jest oczywiście tylko moje zdanie i nie chciałam nikogo urazić tym postem, chciałam tylko dać do myślenia co niektórym. Pozdrawiam Was wszystkich i być może jeszcze się tu spotkamy ;).
