Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
O wszystkim tak ogólnie

Od kilku dni trzymam tą dietę, w końcu po tygodniu obżarstwa wzięłam się w garść, bo szkoda w taki sposób zaprzepaścić wakacje. A więc odchudzanie idzie wprost idealnie, jem w sumie mało, czasem zdarzają mi się wyskoki typu kilka kanapek więcej . Tak szczerzę to korzystam na jednym, otóż całą noc siedzę przed komputerem , wtedy oczywiście nie jem, nawet jak jestem bardzo głodna, to staram się pić zieloną herbatkę i jako tako hamuje to głód. Zazwyczaj kładę się spać nad ranem, a wstaje tak po południu, wtedy jestem strasznie głodna, ale wystarczy jedynie max. trzy kanapeczki i basta.


Po czasie zmagań, weszłam na wagę, w sumie miałam to zrobić dawno temu ale jakoś zapominało mi się, jednak dziś wstałam, poszłam oczywiście do łazienki i kic na wagę, a tu patrzę jest zdecydowanie mniej niż było ostatnio.
Ważę 63,4 kg , normalnie nie mogłam się nacieszyć w końcu zaczynam chudnąć i oby tak dalej . A tak w ogóle to jakoś weny nie mam do ćwiczeń, robię codziennie 20 km na rowerku i kręcę hula hoopem tak 30 - 60 min i to wszystko, niby nic a jednak coś.


Coraz bardziej czuje jak mój brzuch staje się szczuplejszy i bardziej płaski, wiem doskonale, że te stracone kilogramy to pewnie woda, ubrania nie są wcale luźniejsze, więc aby spalić ten tłuszcz będę musiała się nieźle namęczyć . Ale przecież nikt nie mówił, że będzie łatwo.
Chociaż ostatnio odniosłam porażkę, zdecydowałam się na ćwiczenie mięśni brzucha, dostałam jaką płytkę z ćwiczeniami, początek wszystko fajnie, a po 2 minutach, tak mnie mięśnie bolały, że szok , nie mogła się nawet podnieść z podłogi. W życiu nie pomyślałabym, że moje mięśnie są w tak beznadziejnej kondycji, przecież kiedyś mykałam tyle brzuszków, że głowa mała, a teraz głupie i proste ćwiczenia mnie rozbrajają . Muszę się w końcu wziąć za siebie, przecież ja dążę do tego aby się zmienić raz na zawsze, tak więc od dzisiaj brzuszki i nie ma opcji, że mi się nie chcę.