Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
...

wiesz... koleżanka moja ostanio wyszła z siebie, bo przedszkolna pedagog wezwała ją na rozmowę i ni stąd ni zowąd wyrzuciła z siebie podejrzenia co do jej synka - autyzm. A chłopiec i mówi i broi i sie bawi... kolejna pani psycholog po badaniach zaprzeczyła tym podejrzeniom. Ja lekarzem nie jestem, choć w Polsce ponoć wszyscy najlepiej znają sie na budowlance i medycynie, ale z tego co słyszłąm jest wiele odmian tej choroby... .najważniejsze to byc silnym, nie załamywać się. A gdy tzreba - solidnie sie wypłakac i wierzyć w lepsze jutro!!!

buziam i tule!!! i zycze wiary w lepsze jutro :)

witaj, nie mnie oceniać ale ja chyba tez zostawiłabym swoje dziecko w przedszkolu w którym jest, tym bardziej że je lubi i chętnie tam chodzi. a postępy mówią same za siebie, wiem że łatwo się mówi, ale trzeba byc dobrej myśli. trzymajcie się

Przyjdzie taki moment, że zaakceptujesz chorobę i stanie się normalnością. Człowiek jest w stanie wytrzymać bardzo dużo, a matka jeszcze więcej. Odganiaj złe myśli, nie daj się smutkom, dasz radę, dacie radę. A nadzieje, trzeba mieć zawsze, byleby tylko się kurczowo jej nie trzymać, bo wtedy może być kiepsko. Powodzenia :)

Strasznie Ci współczuję z powodu choroby Danielka, ale nie poddawaj się, nie wolno! On musi czuć Twój spokój, wtedy powolutku będzie się uczył życia... o autyzmie wiem niewiele, ale na pewno Twoja miłość da mu siłę i energię :) będzie dobrze :*

mysl pozytywnie i nie gdybaj

a co Ci mówi Twoje pedagogiczne wykształcenie? Ja o autyźmie nie wiem nic. Zatem tylko gdybam... ale skoro jest lepiej choćby w najmniejszych drobnostkach to niech już będzie lepiej i lepiej...

Kochana bardzo mi przykro ze Was to spotkalo...jestescie lekcja dla innych...dacie sobie napewno rade bo jestescie napelnieni miloscia do malego...moim zdaniem super decyzja ze zostal w przedszkolu...mysle ze to srodowisko juz poznal i czuje sie tam szczesliwe i bedzie coraz lepiej...u mnie w pracy jest dziecko z autyzmem..jest bardzo wygadany inteligentny (interesuje sie przyroda) ale niesteyy jest zaniedbany przez rodzicow..ojciec sie wogole nie interesuje a mama chyba podobnie...juz 3 rok uczy sie literek i nadal nie umie bo nikt z nim tego nie cwiczy po szkole i na wakacjach itd..gdy przyszedl do szkoly zatykal uszy bo bylo mu za glosno...nie dal sie dotknac ..nie chcial zeby ktos wogole na niego patrzyl...jednak teraz jest lubiany..bawi sie z innymi i juz mozna go wziasc np za reke..pozdrawiam i zycze duzo sily

Niewiele wiem o autyzmie , ale ostatnio oglądałam wiadomości bbc , gdzie osoby z autyzmem mówiły o pracy zawodowej. Owszem maja problemy ale to nie jest w takiej wielkiej skali jak piszesz.Obejrzyj to ( specjalnie dla Ciebie to odszukałam)nawet jak nieznasz angielskiego , to sama zobacysz ze Ci ludzie normalnie się zachowują i normalnie mówia <br>http://youtu.be/Bd6J1Ewz4J0