Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
... pogodzić się z losem...

Dziwnie to zabrzmi jak napisze, że właśnie czytałam Twoje pierwsze wpisy jak dowiedziałaś się, że jesteś w ciąży? Ale ten czas leci...;*

trzeba przyjmowac zycie takim jakie jest, inaczej mozna się zadręczyć na śmierć. Pozdrowienia :)

i proszę Anetko pamietaj, że dla smyka jesteś najważniejsza, Twój spokój i Twoja radość, a ilość czasu jaki razem spędzicie chyba nie ma aż takiego znaczenia. Zobaczysz będzie dobrze!Pozdrawiam serdecznie <img src="http://www.ekartki.pl/cards_files/14/14512_słoń.jpg">

Kochana, domyślam się co czujesz sama przez to przechodziłam pare tygodni temu jest ciężko bo wiadomo że się tęskni ale nie jest aż tak źle jak myślałam... a więc głowa do góry wszystko będzie dobrze, buziaki

<img src="http://img409.imageshack.us/img409/8804/zimabalwanekzs0.gif"> Pozdrawiam!

ojejku... ja mam osiemnascie ale taki instykt macierzynski ze rozumiem cie doskonale musisz nacieszyc sie maluchem...

że wracasz do pracy, pewnie nie masz innego wyjscia. Ja mimo, ze czasami ciężko jest finansowo jestem na wychowawczym 3 lata i wcale tego nie żałuje, moge wcicnac placki ziemniaczane, czy chleb z masłem ale tych chwil, tegojak dziecko sie rozwija bawi sie nie zabierze mi nikt. Bądź silna i nie daj sie stresowi wszystko sie jakoś poukłada.

w takim razie - wykorzystaj maksymalnie czas z dzieckiem poki jestes w domciu i ... bedzie dobrze!

każda z nas musi kiedys wrócić do pracy, trzeba przejść nad tym do porządku dziennego, nie ma co sie stresować tylko wtedy spedzac z dzieckiem maksymalnie dużo czasu ppo pracy, milego weekendu, pa

dlaczego?

Dzieki, ale raczej będzie zimno jak cieplutko:D

domyslam sie co czujesz, choc szczerze powiedziawszy mialas wybor - zostac na wychowawczyn. Mialabys z rodzinnym placone okolo 600 zl. Napewno rozstanie boli, ale... w koncu bedziesz wracala do domu i bedziesz widziala Danielka... Wiec glowa do gory!