Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Hmmm�Ś. odchudzenie z 118,5 do 76,5 kg to jest
��zbicie�� 42 kg i utrzymałem tą wage od roku
do dziś

Witaj. Nie kupiłem ćwiczeń znalazłem w necie razem z cała rozpiską na każdy z 60 dni. Pozdrawiam.

Hej, dzięki za zaproszenie do znajomych. Śmigam do 3miasta i to do rodzinki także mamy już wszystko obstukane:) Dzięki za propozycję :) pozdrawiam i życze miłego wieczoru

Dzięki, co do sportu to czytając inne pamiętniki dziewczyny ćwiczą codziennie a ja tylko dwa razy w tyg i tylko biegi i basen. Więc dla mnie to mało, no chyba że inni robią te dwu godzinne treningi o których piszą przed komputerem:) Tak teraz trzeba trzymać się i nadal pilnować by waga nie skoczyła do góry:) i nie damy plamy, za dużo do stracenia by było:)

Dzięki bardzo za dobre rady :) Pozdrawiam! Studiuję filologię :)

Cieszę się, że kwiatki się podobają. :) Myślę, że te 5 kilo to nie tak szybko. Za miesiąc to może będzie połowa. Wiem, że 900 to trochę mało, ale cóż mogę poradzić, kiedy najadam się takimi posiłkami?

Mój wybranek serca jest rodowitym Francuzem (no w 25% Włochem;-), a z zawodu jest informatykiem i tak pracuje... Ma dosyć dobre wyczucie wyobraźni i ciekawi go nasz zawód, no szkoda, że tak wyszło, że nie architekt, ale trudno :-) Ja w mojej rodzinie też nie miałam żadnego architekta, co więcej, nigdy na oczy nie widziałam architekta do czasu chyba jak skończyłam 20 lat co najmniej (na studia poszłam dopiero jak miałam 23 lata-wcześniej kontynuowałam inne, humanistyczne studia :-) Teraz szukam pracy w zawodzie, bo do dzidzi trochę czasu zostało (w styczniu urodzi się nasze dziecko). Wysyłam cv i na razie nie mam żadnej pewnej odpowiedzi.. W ostatnim tygodniu byłam na rozmowie w Lyonie w dużym, międzynarodowym biurze (marzenie), rozmowa poszła mi dobrze, odpowiadałam na pytania i wydaje mi się, że dostałabym tę robotę, ale ... powiedziałam o ciąży. Wolę być szczera niż robić potem przyszłemu szefowi niemiłą niespodziankę, że idę na chorobowe, albo, że nie pracuje od rana do północy.. Powiedział, że musi to przedyskutować ze wspólnikiem i odpowiedź dostanę dopiero na zakończenie mojej szkoły czyli końcówkę lipca.. Z tego co widziałam na budowie to projekty są dosyć dokładne (identyczne jak w Polsce) i majster wcale nie wie więcej... Może kiedyś też było inaczej w Polsce, a teraz robi się projekty dosyć dokładne.. Ja jeszcze nie mam swojej wizji "kariery" , nie wiem co los przyniesie... W Polsce źle się czułam w pracy, przyszedł moment, że poczułam "wypalenie zawodowe" i wstręt do pracy. Ciągle czułam się jak idiota, któremu z powodu jakiejś kreski czy małego błędu (błędy pojawiają się zawsze) robi się osła.. A jak człowiek był uprzejmy, normalny, to grupa robiła wszystko, żeby zniżyć do poziomu posadzki (bo co ten się ciągle uśmiecha i nie uczestniczy w obgadulstwach, a najlepiej nic nie robieniu). W Polsce w zawodzie spotkałam tyle chamstwa i prostactwa, że nie spodziewałam się, że gdzie jak gdzie, ale to właśnie architektowi, komuś dobrze wykształconemu nie wypada naśladować najgorsze instynkty. I ciągłe kablowanie, przymilanie się do szefów, podchody jak się go lubi, a za plecami tego szefa ta sama osoba sobie drwi i naigrywa się... Ciężko było mi to znieść i pracować w spokoju. Ale w Polsce panuje "dziki kapitalizm" i stąd niska kultura pracy...To szef nadaje tę kulturę. Tu we Francji - mogę się opierać na tym jedynie co mówi mój narzeczony (bo nie mam tutaj doświadczenia zbyt dużego), to czegoś takiego nie ma. Przede wszystkim grzeczność i kultura osobista jest BARDZO WAŻNA...Wszelkiej maści lizusy i zarazem obiboki są krytycznie oceniani i nie dopuszcza się ich do głosu... Ludzie pracują z szacunkiem do pracy. Pracownicy są oceniani obiektywnie - przez każdą osobę w zespole, ale też przez pryzmat ich pracy i współpracy, a nie przez to czy dołączysz do grupy obgadulskich... Jeśli jest jakiś problem w ocenie projektu (bo na przykład nie ma osoby kompetentnej), to sprowadza się eksperta z innej firmy, który oceni pracę nie znając osoby. W ogóle wydanie opinii o pracowniku jest tu we Francji wieloaspektowe.. Mam taką przykładową książkę (właśnie do moich praktyk) i widzę co po kolei co jest oceniane.. Mogłabym o tym dużo pisać... Wspominam o tym, ponieważ w Polsce miałam kiedyś taką sytuację (a właściwie dwie), gdzie skończyłam duży projekt wielorodzinny (dostał pozwolenie na budowę), dużo nerwów mnie kosztował i dużo siedzenia po nocach i jak projekt otrzymał pozwolenie na budowę, to dostałam przez kogoś w firmie wypowiedzenie o pracę (wraz z koleżanką, która w tym samym czasie skończyła podobny projekt również z pozytywnym rezultatem).. Okazało się, że już nie pracujemy od następnego dnia.. Chciałam to wyjaśnić z szefową, ale ona nie odbierała moich telefonów i wysłała mi papiery pocztą. Napisałam do niej maila z prośbą o kontakt i do jej wspólnika, ale nigdy nie otrzymałam odpowiedzi.. We Francji taka sytuacja jest nie do pomyślenia.. Nie można kogoś zwolnić z pracy "ot tak" bo ci się nie podoba.. Cieszę się jednak ze swojego doświadczenia zawodowego w Polsce, bo co jak co, wiele się nauczyłam od tych moich szefów jacy by nie byli ;-)

Doszło wczorajsza wiadomość, ale nie odpisywałam, bo miałam ciężki ciążowy dzień..;-) Gratuluję spółki i ambitnych projektów.. Realizacja w zawodzie jest bardzo ważna..Z tego co napisałeś, to widzę, że cała rodzina w zawodzie pracuje :-) Lepiej być nie może.. Trzymam kciuki za synów, aby pokończyli uczelnie jak najszybciej i pewnie do Ciebie dołączą... Przykro mi z powodu żony, że chorowała, ale z tego co piszesz, wnioskuję, że wychodzi na prostą i sytuacja się stabilizuje..Zdrówka życzę...! Bo to jest najważniejsze.. Ja kończyłam architekturę na Politechnice Poznańskiej, na dziennych oczywiście. Skończyłam ją w 2005 roku, ale obroniłam się dopiero rok temu ;-) ... Ciężko było mi się zmobilizować do magisterki i przede wszystkim nie miałam na to kasy (utrzymywałam się zawsze sama i chociaż pracowałam (ankiety, sprzątanie, korki), to ledwo wiązałam koniec z końcem). Na szczęście rok temu z dyplomem poszło gładko i to na "5" i miło wspominam uczelnię... Pracowałam oczywiście w zawodzie prawie 5 lat (nie mając wtedy jeszcze dyplomu, tak tak ;-) przede wszystkim w Warszawie. Teraz mieszkam we Francji od września zeszłego roku, w okolicach Lyon. Od końcówki stycznia chodzę do szkoły językowej (35h tygodniowo) i szkołę kończę pod koniec lipca. Nauka języka idzie mi jak "z bicza trzasnął" czyli błyskawicznie.. W ramach szkoły odrabiam praktykę przygotowującą mnie do pracy we Francji. Nie było łatwo, ale udało mi się znaleźć obie praktyki (każda po 3 tygodnie) w biurach projektowych. Z moich doświadczeń jakie obserwowałam w 1 biurze (był tylko architekt i ja stażystka), to troszkę może i artysta był, ale mega inteligentny, z wielkim wyczuciem stylu, proporcji, formy architekt. Niezwykle pracowity (na moje oko miał jakieś 65 lat), pracę zaczynał przede mną (ja przychodziłam do biura o 8h30, a kończyłam koło 19h, a on jeszcze intensywnie pracował.. Wizualki miał w 1 palcu i byłam pod wrażeniem jego osoby i pracowitości jak na szefa... Zleceń miał multum (głównie domki, ale za to jakie...:-) Miałam wrażenie jakby mi wiedzy i skrzydeł przybyło po tej praktyce.. dał mi do zrobienia 3 projekty - 2 domki i trzeci to elewacje do pewnej rozbudowy domu... Podobało mu się to zrobiłam i wystawił mi bardzo dobrą opinię... Obecnie mam drugą praktykę i jest to w takim biurze nadzoru budowlanego z inżynierami budowy. Jeżdżę od czasu do czasu na różne budowy z moim szefem i oglądam co robią (podobnie jak w PL, nie ma różnic), a poza tym robię nadbudowę pewnego biurowca o 170m2 i apartament na 90m2.. I znowu jestem bardzo zadowolona, chociaż męczą mnie trudy ciąży i daję z siebie 50% niż normalnie co mnie martwi..:-(

Wow :-) Pięknie schudłeś... Dziękuję za rady w związku z odchudzaniem..Co do mnie, to rowerek, czy biegi czy inny sport na 3-4 godziny dziennie odpada w tej chwili, bo jestem w 3 miesiącu ciąży :-) Co do uprawnień - w Polsce ich nie zrobiłam, brakuje mi praktyki rocznej na budowie...Biurową praktykę mam podpisaną 2x więcej niż jest wymagane i dyplom też mam...Ale już nie mieszkam w Polsce ( i raczej nie wrócę) i będę robiła uprawnienia we Francji najszybciej jak to będzie możliwe.. Wkrótce zostanę też wpisana we francuski rejestr architektów. Co do zleceń, to coś się tu szykuje (no i jestem w trakcie robienia jednego większego projektu tu we Francji)..Zobaczymy-czas pokaże i przede wszystkim teraz ważne jest dla mnie moje zdrowie i prawidłowy przebieg ciąży :-) AutoCADA znam dość dobrze, z 3D Maxem, proste wizki robię, takie poglądowe niż wypasione blendery... :-) A zdjęcia zamieszczam nie swoich realizacji - ściągam z portali amerykańskich dotyczących architektury... A Ty w czym działasz? Co robisz? (Przepraszam, że tak na "Ty", ale mam na myśli kolegę po fachu :-) Pozdrawiam, Iwona

ooo widzę Pan kolega po fachu ;-) A no właśnie, zrzucić, to nie problem, ja właśnie zrzuciłam 5 kg, a przytyłam po tym już 22 kg.