Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
najważniejsze postanowienie noworoczne: NIE MIEĆ
ŻADNYCH POSTANOWIEŃ NOWOROCZNYCH :)

Matko z miesiąc mnie tu nie było :))) Święta święta ...potem sylwestry i inne odwiedziny. A potem nagle sobie uświadomiłam ,że minął rok i kolejny się zaczyna. I jedyne co postanowiłam na ten rok to właśnie żadnych postanowień. Bynajmniej nie chodzi o to ,że zamiaruję sobie wygodnie leżeć na kanapce i zajadać co mi tylko na myśl przyjdzie. Ten rok nie będzie po prostu rokiem postanowień ,ale rokiem działań! Piszę tak jakbym w zeszłym roku nie działała :))) No działałam a jakże - jak szalona bym powiedziała. Ale nie wszystkie moje osiagnięcia miały taki całkiem super wpływ na mnie. Mam tu na myśli wielką przeprowadzkę ,która owszem była totalnie spełnieniem marzeń ,ale całkiem mnie rozpieprzyła psychicznie w efekcie. Na początku z skutkiem ogromnej euforii ,potem chyba trochę skutkiem strachu. Nie ważne to jest aż tak bardzo. Wszytko przez to ,ze wczoraj wkońcu po miesiącu przerwy zmusiłam się do biegania i oczywiście jestem nakręcona jak po jakiś prochach :) Tzn. do samego biegania zmuszać mnie nie trzeba ,tylko ten krytyczny moment kiedy się w końcu zawiąrze buty i trzeba wyjść na zewnątrz. W brew pozorom pogodę mam tu do biegania idealną - wszystko siedziało w głowie. Bo rzecz jasna jak już wyszłam z klatki ,zrobiłam pierwsze pare kroków to normalnie wiatr w żagle. Nie szalałam ,bo miesiąc przerwy to jednak cztery tygodnie :))) W sensie przerwa nie była mała ,no ale nie było też tak że przez ten miesiąc nic nie robiłam - po prostu nie biegałam. Jeździłam na rowerze i ćwiczyłam z Ewką ,a będąc w Polsce na ile pogoda pozwalała wędrowałam troszeczkę po okolicznych górkach. I trzeba przyznać ,że wsystko to przyniosło niezłe rezultaty bo przez święta nic nie przytyłam :) W sumie nawet w święta nie miałam specjalnych problemów z opanowaniem łakomstwa. Dość dużo się przemieszczaliśmi i to właśńie podróżowanie dla mnie było gorsze niż to siedzenie za stołem. Ale koniec końców skutki nie są takie tragiczne.

W zeszłym roku tuż po północy stwierdziłam ,że właśnie zamknęłam cudowny rok 2013 i nie bardzo mi się wydawało aby 2014 mógł być lepszy - naszczęście się piekielnie myliłam. To był jeden z najniesamowitszych okresów w moim życiu : dwa półmaratony ,3 biegi na 10 km ,jedna przeprowadzka do Holandii :))) Przebiegnięte 622 km i 617 km przejechanych na rowerze. Do tego bez liku innych aktywności. Stojąc na progu 2015 roku czuję to samo co w zeszłym roku - czyli jakim cudem ten rok może być lepszy od poprzedniego. I mimo ,że konkluzja nie wesoła ,ja jestem zachwycona - bo takie pytanie naprawdę świetnie wróży ,w końcu już się sprawdziła ta wróżba nie raz. I faktycznie nie będzie ten rok żadnym CUDEM lepszy - on będzie lepszy CIĘŻKĄ PRACĄ I KONSEKWENCJĄ :)))))