Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień z ED i po ED

CZEŚĆ :)

Wczorajszy dzień taki piękny!!! I pod względem pogody i pod względem wszystkiego! ♥

Jak tak pomyślę, to aż trudno mi uwierzyć w to co działo się ze mną jakieś 2 lata temu.
Może wiecie, może nie wiecie, może wiedzieliście, ale nie pamiętacie, że miałam ED. Chociaż teraz nie jestem pewna ile za stan mojego samopoczucia odpowiadały te zaburzenia, a ile tarczyca, która mogła też być już słabsza. Z resztą jedno z drugim się wiąże i gdybym kiedyś się nie głodziła, zapewne teraz moje hormony pracowałyby tak jak powinny.
Więc jeśli stosujesz niskokaloryczną dietę i co raz mniej rzeczy sprawia ci radość, a jedyne na co czekasz to kolejny posiłek, wiedz, że coś się dzieje i nie jest to nic dobrego! 

Ale do rzeczy, wróćmy do tego co chciałam przekazać. 

Cofnę się wstecz, czasy dawne, mój dzień: 

Budzę się dwie godziny przed wyjściem na uczelnię by przygotować i zjeść śniadanie o ustalonej porze (oczywiście owsianka, dzień w dzień), wkurzam się gdy widzę, że ktoś wyjadł moje ulubione orzechy. Od dwóch dni miałam zaplanowane, że zjem je właśnie dzisiaj, a ktoś mi je bezczelnie zjadł już wczoraj!! Jak mógł! Cały dzień przegrany, bo orzechy... przecież już od wieczora nie mogłam się doczekać... jem bez smaku zła na cały świat. Idę na uczelnię, zła. Myślę co będzie na obiad, przed wyjściem oczywiście zaznaczam rodzince by obiadu mi też nie zjedli. Po zajęciach znajomi spontanicznie chcą iść do kina i jakiejś knajpki. Odmawiam, w końcu w domu czeka na mnie obiad. Ja, mój obiad, cztery ściany. Ale przecież jestem lepsza bo oni pewnie zaszli do Maka, KFC czy jedzą inny syf. Tutaj zakończę bo nie jestem w stanie dalej, głupota moja osiągała największe szczyty. Wstyd. 

Czasy obecne, wczorajszy dzień: 

Budzę się dwie godziny przed wyjściem na uczelnię, ale nie chce mi się jeszcze wstawać, ani jeść. Leżę w łóżku korzystając z ostatnich minut wolnego poranka. Wstaję wypoczęta bardziej niż zwykle. W lodówce czeka na mnie jakaś pasta jajeczna. W sumie mam ochotę, jem z chlebem. Kiedyś bym nie ruszyła, w końcu nie ja robiłam, skąd mam więc wiedzieć jakie mordercze składniki zawiera w środku (???). Jest dobra. Prysznic, kawa i wychodzę. Po zajęciach znajomi spontanicznie proponują piwo w tą piękną pogodę. Idę, mimo pory obiadowej. Jest grill, jest ciepło, idealnie. W drodze do sklepu znajduję 100 zł!!!! Leży sobie na chodniku. Pierwszy raz takie szczęście!!!! Pijemy i jemy za znalezione pieniądze. Kiełbaska nigdy nie była smaczniejsza, mimo tego, że w domu czeka kurczak. Dostaję zaproszenie na imprezę, o której wcześniej już słyszałam i na którą miałam ochotę iść. Na dodatek spotykam znajomą, z którą nie widziałam się milion lat i byłam bardzo ciekawa co u niej. Dostaję kolejne zaproszenie do niej na działkę. Nagle zagaduje do nas grupa biegających ludzi, częstujemy ich tym co zostało z grilla, a oni zapraszają nas na ich treningi. Dzisiaj ruszamy na pierwszy :)

Wracam wieczorem do domu:
-  plus 50zł w kieszeni
- impreza za tydzień
- odnowienie dawnej znajomości
- zawarcie nowych znajomości
- wspaniały humor
- niezjedzony obiad w lodówce

Z tego wszystkiego wskakuję jeszcze w dres i idę pobiegać. Pierś z kurczaka może poczekać, może się nawet zepsuć, najważniejsze żeby mi już więcej nie psuła życia :)

Mogę być nawet grubsza, nieważne, nigdy więcej stanu sprzed dwóch lat. Nie kilogramy się liczą, co mi po nich w samotności. 

Na koniec cytaty, z którym zgadzam się na milion procent:

PA :*