Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jak pech to pech, słodki dzień dziecka

CZEŚĆ

Zawsze coś się wali, zawsze. Nigdy nie może być ok. Gdy jest za dobrze, to tylko czekać aż coś się zepsuje. To ja mam zawsze pecha. W dziekanacie spośród tylu studentów to mój indeks ginie, to ja jadąc na wakacje na miejscu przez cały pobyt spaceruję w deszczu, kupując telewizor to właśnie w moim pudełku nie ma tego jednego kabelka, to ja dostaję wysypki na całym ciele dzień przed weselem w rodzinie i to mi dentystka zaszywa nitkę w zębie, a te pytania których nikt nie chce na egzaminie słyszę ja. Już każdy się do tego przyzwyczaił i się ze mnie śmieje, nawet ja się z siebie śmieję, chociaż wczoraj przez zaciśnięte zęby. Bo to właśnie mi, jedynej z całej grupy zapomniano wpisać zaliczenia w systemie i nie mogę się przez to obronić w pierwszym terminie. Jeszcze walczę. Chociaż z dziekanatem to ciężko, oj ciężko. No nic, najwyżej drugi termin, tylko szkoda, że tak się z pracą spieszyłam. 

Wczoraj na pocieszenie zrobiłam sobie dzień dziecka. Słodki. Bardzo słodki. I pyszny. 

Owsianka była z bananami

Ciacho z truskawkami

I truskawki, dużo, dużo więcej truskawek

Trzeba korzystać póki sezon. Dzisiaj już też chyba z kilogram zjadłam :/

W związku z tym, że do obrony jeszcze jakieś 3 tygodnie (a mógł być tydzień!!), wzięłam się ambitnie za czytanie czegoś ambitniejszego niż moje ulubione kryminały. I w moje ręce wpadł "traktat o łuskaniu fasoli" :) 

Tyle zachwytów przeczytałam o niej więc mam nadzieję, że treść mnie nie rozczaruje. Ostatnio nie mogę znaleźć niczego ciekawego i co zacznę czytać, to w połowie kończę znudzona książką. 

No ale to wieczorem... teraz lecę korzystać z tego przepięknego dnia! 

PA :*