Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jutro pierwszy zjazd..

Jutro pierwszy zjazd na uczelni. Stresuję się trochę.. Już nawet nie tym, że nikogo nie znam, bo to w sumie żaden problem. Bardziej tym, że nie uda mi się załatwić stypendium, albo rozłożenia czesnego na raty. Sama pracuję w urzędzie, ale taka papierologia wyzwala we mnie lęk. Chciałabym uzyskać to stypendium, bo pokryłoby chociaż część kosztów za czesne. Może teraz to wygląda tak strasznie, a pewnie nie ma się czego obawiać. Czeka mnie pobudka o 5.30.. No ale, za dwa lata będę panią mgr.  Jak nie teraz, to kiedy? Kurczę, wolna jestem, trzeba inwestować w siebie!

W czwartek 15 października mija dokładnie pół roku, odkąd rozpoczęłam dietę. To chyba idealny moment,  żeby zrobić jakieś zdjęcie porównawcze.

Wczoraj usłyszałam, że się wylaszczyłam, dzisiaj dwóch facetów znajomych powiedziało mi, że mnie nie poznali i zrobiła się ze mnie laska. W banku pani kasjerka powiedziała mi, że świetnie wyglądam, różnica jest ogromna i nigdy nie dałaby mi 85 kilo. No cóż, w ubraniach faktycznie wyglądam dobrze. Gorzej w bieliźnie. Brzuch jeszcze mam naprawdę duży.. Ale przede mną całe 20 kg, ten tłuszcz w końcu zejdzie. Ano, martwi mnie też wygląd ud. Ja naprawdę muszę w końcu zacząć ćwiczyć, bo same spacery nie zadziałają. Zresztą, zobaczycie to na zdjęciu porównawczym. Aż sama jestem ciekawa. A to będzie naga prawda, bo zdjęcia sprzed odchudzania mam w bieliźnie i takie też zrobię teraz.

Od paru miesięcy nie ma takiego dnia, żebym nie słyszała miłych słów na swój temat.. To jest niesamowite, to jest motywujące.. Przyjaciółki, rodzina, ludzie w pracy - wszyscy mi kibicują, trzymają kciuki, są ze mnie dumni. To jest przeeeemiłe.