Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
weź sie w garść kurga

Piszesz o sobie "prosiak z tłuszczem", wiesz co, ja kiedyś mówiąc i myśląc o sobie wymieniałam całe ZOO z pogardą i nienawiścią do siebie. Ktoś zwrócił mi uwagę, że w ten sposób do niczego nie dojdę i niczego nie osiągnę. Że pielęgnowanie w sobie takiego obrazu nie sprzyja dobrym zmianom, tylko utrwala stare. Już tak o sobie nie mówię. Nie akceptuję wałków na brzuchu i otłuszczonych nóg, ale muszę je tolerować jako część mnie samej :) I jak to mówią "z miłością" nad nimi pracować :)

Spróbuj może z nim pogadać? Że się starasz, ale ciężko Ci idzie jak on Ci proponuje jakies słodkości. Poproś go, żeby przez jakiś czas bardziej Cię wspierał w postanowieniach a potem już Ci będzie łatwiej nawet jak on przy tobie coś będzie jadł. Nie daj się! Ja też ostatnio miałam kilka dni obżarstwa aż zobaczyłam na wadze 2 kg więcej! No na Boga Swiętego! Biegiem wróciłam do diety. Za dużo nas to kosztuje, żeby potem zaprzepaścić efekty. Są momenty kiedy jest cieżko, no i co tu kryć, zawsze będą. Ale kluczem do sukcesu jest to, żeby się potem podnieść i dalej robić swoje. Trzymam za Ciebie kciuki! :*

Ale wiesz co? Naprawdę fajnie wyglądasz :) Podejrzewam, że brzuch ci przeszkadza, bo mi zawsze też mój przeszkadzał... Wiesz, gdzie jest błąd? Za bardzo traktujesz dietę jako wyrzeczenia, a odchudzanie, jako reżim - a mniej, jako dbanie o siebie i zmianę stylu życia. Nie masz takiej nadwagi, zebyś musiała chudnąć szybko. Daj sobie czas. Jeśli trzeba - najpierw poukładaj w głowie, co trzeba. wprowadzaj stałe, dobre zmiany i nie traktuj tego, jako wyrzeczenia... A jeśli już - to niech to zawsze będzie wyrzeczenie na dziś - jak jest na dziś, to łątwiej wytrzymać, niż na jakiś dłuższy okres czasu. A jutro możesz zrobić kolejne "na dziś"...

Nie wyglądasz w ogóle jakbyś miała za dużo kilogramów. Na zdjęciu widzę normalną zdrową dziewczynę. No ale.. wiem jak to jest i tak chcemy wyglądać lepiej. Poza tym też często czytam w komentarzach, że nie wyglądam na swoją wagę, być może tak jest i cieszę się z tego, ale i tak mam świadomość, że mam nadwagę i masę tłuszczu. Pokusy będą zawsze, to jest najgorsze, że odchudzając się nie możemy oczekiwać od otoczenia, że będzie odchudzało się z nami. Jak wpadnę już w 'rytm' diety to nawet nie rusza mnie, że moi znajomi czy ktoś w domu je coś kalorycznego i dla mnie zakazanego. Ale jak zaczynają mnie namawiać i jeszcze durnowato machać mi tym przed nosem "zobacz jak pięknie pachnie a ty nie chcesz" to mnie to niemiłosiernie wyprowadza z równowagi. Bo doskonale wiedzą, że chętnie bym zjadła, ale nie mogę.. Więc chyba nie ma innej rady jak bycie nieugiętą w takich sytuacjach. Trzeba mówić stanowcze NIET i koniec :D Powiedz chłopakowi, że cieszysz się, że kocha Cię w obecnym wydaniu, ale chcesz być dla niego piękniejsza, więc mógłby Ci w tym pomóc albo chociaż nie utrudniać :P

wiesz ON nie jest winny,tylko ty i twoja slaba wola.Przykre ale taka prawda,jak popracujesz nad asertywnoscia,to przy nastepnym wypadzie,wybierz mu jeszcze smaki loda i polewy a sama zrezygnuj,pokaz ze jestes silniejsza.Nie wygladasz tak naprawde na 80kg jesli to twoje zdjecie,ale nie warto popadac w ciagi obzarstwa,bo JEMU twoje cialo pasuje,nieraz bywa tak ze partner z zazdrosci i obawy o twoje powodzenie u facetow,za wszelka cene nie chce zebys sie zmienila.Jest mu dobrze jak jest,bo przymyka oko na ciebie i mysli ze faceci nie beda sie tak uganiac za toba.A jesli bys schudla,zaczela sie bardziej wyzywajaco ubierac,obawial by sie wtedy ze inni sie toba interesuja.Takie jest moje zdanie.