Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
moje postepy odwykowe

Jutro mija 3 tygodnie mojego odwyku cukrowego. Pisze szczerze jak zawsze zresztą, ochota na słodkie mi przechodzi jak ręką odjął. Jak to sie dzieje nie wiem sama, Nie jet to wcale takie trudne, owszem sa dni ze wieczorami no cos bym wciągnęła słodkiego, ale nie jest to bardzo kuszące, takie na spokojnie do wytrzymania.  Widzę ogromna różnicę w  ilościach słodyczy które w domu sobie leżakują a nie jest ich mało, tzn. mój facet ma większe pole do popisu, a od 3 tygodni nie kupuje nic słodkiego i chyba za szybko nie kupię. 

Idąc za ciosem podejmuje kolejne wyzwanie, ba a nawet dwa. Kolejny odwyk chipsowo-słono-przekąskowy, fakt ich az tyle nie pochłaniałam co słodyczy, ale tez nie moge napisać ze było ich mało. Kolejny trzeci krok to powstrzymywanie sie od podjadania. Zauważyłam pewna zależność, brak słodyczy=coraz mniej podjadania. Ale chciała bym by nie było go wcale, to jest paskudny nałóg, tak jak słodycze i cała reszta. 

Chciała bym się z Wami podzielić jeszcze jednym, a mianowicie bardzo lubiany i popularny alkohol w każdej postaci.  Nie nigdy za nim nie przepadałam, w sumie go nie lubię, nie mam z nim najmniejszego problemy, może dla mnie nie istnieć pije bardzo sporadycznie w niewielkich ilościach. Doszłam do wniosku jakiś miesiąc temu  po urodzinach koleżanki, że kompletnie go nie potrzebuje, wypiłam wtedy 3 drinki, jak na mnie to bardzo dużo, niedziele czułam sie nie koniecznie, kacem bym tego nie nazwała, ale było mi po prostu ze sobą nie najlepiej. Więc stwierdziłam ze najlepiej będzie jak nie będę piła WCALE. 

 W następnym wpisie napisze Wam jak to minimalizm czyni postępy w moim coraz to bardziej minimalistycznym życiu, jak mi z nim dobrze i jemu ze mną. 

Cudownej niedzieli Wam życzę Pięknotki.*