Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Część druga na razie ostatnia

Dzisiaj dalsza część moje wpisu na temat trapiących mnie problemów z układem moczowym.

Wkurzona i zrezygnowana podejściem lekarza rodzinnego mimo iż przedstawiłam całą historię, poinformowałam o swoich planach, powiedziałam że ginekolog podejrzewa w tych zakażeniach przyczynę poronień załamałam ręce. Na antybiogramie wszystko pięknie, a w organizmie te antybiotyki kompletnie nie dają rady! Nie wiedziałam co dalej robić. I nagle mój Mąż mówi, że u niego w pracy będzie mógł wziąć pakiet prywatnej opieki medycznej dla całej rodziny w bardzo korzystnej cenie. Patrzę na zakres - urolog!! Bierzemy. Kiedy pakiet tylko zaczął obowiązywać od razu się umówiłam. Sprawdziłam opinie w internecie o tym lekarzu - dobre, pracuje w dobrej klinice, co mam do stracenia??

Na pierwszej wizycie od razu zapytał czy ktoś zlecił mi usg.. na co ja, że nie. Był zdziwiony, że po tylu latach nikt się zainteresował czy nie ma jakiejś mechanicznej przyczyny - od razu skierowanie na usg i posiew moczu. Powiedział, że nie możemy już ładować we mnie antybiotyków, bo mój organizm nie wytrzyma dużo więcej. Spróbujemy probiotykiem urologicznym, i preparatem żurawiny z d-mannozą (cukerem, który bakterie bardzo lubią, przyczepiają się do niego, a potem są wydalane wraz z moczem).  Oprócz tego 2,5l to minimalna ilość wody, którą powinnam wypijać. Im częściej “płuczę” układ tym lepiej.

Usg bez zarzutu, posiew moczu jak zwykle kiepski, kolejna wizyta. Lekarz patrzy na te moje wszystkie wyniki i mówi tak… mogę Panią położyć do szpitala, podamy antybiotyk z grubej rury dożylnie i to rozwiąże problem, ale tylko tymczasowo. Do kolejnego osłabienia odporności, bo te bakterie gdzieś tam we mnie siedzą - to są już moje bakterie. Gdyby nie moja chęć powiększenia rodziny to pewnie byśmy to tak zostawili póki nie ma objawów, ale sytuacja jest “rozwojowa”. Możemy zrobić jakieś płukania pęcherza, ale to koszt jakichś 3000zł…... Powiedział, że biorąc pod uwagę dotychczasowy przebieg, zastosowane leczenie to on widzi tylko jedną możliwość - autoszczepionkę. Pobierają ode mnie próbkę, izolują bakterię, ubijają ją i przez 3 miesiące przyjmuje doustnie kapsułkę z liofilizatem bakterii i uczymy mój układ odpornościowy jak sobie radzić. Cała kuracja poprzedzona jest antybiotykoterapią, żeby maksymalnie osłabić te bakterie. Po 3 miesiącach robimy posiew i mam nadzieję, że otwieramy szampana.

Jestem po wizycie w zakładzie, gdzie przygotowują takie preparaty. Zostałam zakwalifikowana i 19.03 powinnam otrzymać swoją szczepionkę. Koszt nie jest ogromny - jak przeliczę te wszystkie antybiotyki i suplementy, które do tej pory kupiłam to już i tak duuużo więcej wydałam. W internecie nie znalazłam zbyt dużo informacji i opinii, ale tłumy które zastałam na miejscu pozwalają mi mieć nadzieję, że do wakacji będę zdrowa.

Co będzie dalej?? Mam nadzieję, że dobrze będzie! Zaczynam w to wierzyć!