Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Gotowanie na parze

Nie wiem czy to moja podświadomość, jakiś efekt placebo czy faktycznie tak jest, ale mam wrażenie, że obiady gotowane na parze sycą mnie bardziej. A może nie :) W każdym razie jem mniej, ale przede wszystkim zdrowiej. Wstyd się przyznać, ale do tej pory nasze obiady były maksymalnie monotonne. Jakieś mięso w formie smażonej lub pieczonej, od święta surówka, zazwyczaj ogórek kiszony, ziemniory. Często naleśniki bo szybko się robi lub jakiś sos, bo ja już się zrobi to starczy na 3 dni i kwestia tylko wyboru czy z ryżem czy z kasza czy z ziemniakami. Przyznam się bez bicia, że warzywa w naszym domu do częstych gości nie należały. Ok ok w sezonie bywa fasolka szparagowa często, ale na co dzień to raczej ogórek kiszony lub buraczki z papryką, które zrobiłam w zeszłym roku po raz pierwszy i od razu 20 słoików (no co? jak się męczyć to raz a porządnie a później tylko korzystać no nie? ;] )

Ja od dziecka tak jadłam - mało rzeczy mi smakuje, wielu rzeczy nigdy nie próbowałam, ale wiem że niedobre ;) Moja mama gotowała najczęściej dania mączne (pierogi, kopytka, naleśniki, kluski śląskie z sosem) w porywach do placków ziemniaczanych i w niedzielę obowiązkowy kotlet. Niestety te nawyki przeniosłam do naszego domu i na nasze dzieci :( Dobrze, że chodzą do przedszkola, bo chociaż tam jedzą różnorodnie. Jestem z tych osób, które nie lubią specjalnie gotować. To, że gotuję, wynika z tego, że mąż nie lubi gotować bardziej ode mnie :P hehe Gotuję, bo coś trzeba jeść. Mam swoją listę rzeczy, które wałkuję non stop. Szukanie nowych smaków przyprawiało mnie o dreszcze a już najgorzej jak nowa potrawa okazywała się średnio smaczna - to studziło mój zapał na dłuuuugo i znowu wracałam do moim nieśmiertelnych, znanych potraw. Jedynymi przyprawami jakich używałam to sól i pieprz. Ehhh no co mam powiedzieć? Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie.

Dlatego kupiłam ten parowar. Żeby wprowadzić więcej warzyw (które przy okazji będą miały więcej witamin niż te gotowane w wodzie czy smażone na patelni). Musze przyznać, że póki co szukanie nowych przepisów sprawia mi frajdę. Sama niestety nie umiem łączyć smaków :P Nie znam się na przyprawach, nie wiem która do czego pasuje, więc póki co posiłkuję się przepisami z internetu. Z czasem może zacznę eksperymentować. Chciałabym, żeby dzieciaki zaczęły jeść lepiej niż ja jadłam od dziecka, bo wiem, że to zdefiniowało moje pojęcie gotowania na lata. Chcę, żeby one od małego wiedziały, że mięso gotowane jest smaczne a nie że tylko smażone kotlety i suche ziemniaki. Jeśli są tu dziewczyny, które też parują i macie jakieś fajne, sprawdzone przepisy, to podzielcie się ze mną :) Póki co jestem w te klocki zielona :)