Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
środa

Niby jest chłodniej, ale w domu ciepło. Spalamy dziennie góra pół wiadra węgla. Jeszcze węgla nie kupiliśmy. Jest trochę i moze do świąt starczy. Jest też troche drewna. Jeśli starczy to na razie nie będziemy kupować. Moze dopiero w lecie. Trochę podgrzewamy grzejnikiem. Upału nie ma, bo około 18-23 stopnie w pokoju dziennym i 15 w pozostałej części mieszkania. W tym roku w sypialni prawie nie grzaliśmy. Moze z tydzień tylko. To zimno w domu nas uodparnia, bo prawie wcale nie chorujemy. Krzysiek w tym roku kaslał przez kilka dni tylko raz, a pracuje na dworze. Gdy mieszkał w blokach chorował po 3 razy w sezonie. Ja w tym roku nie chorowalam ani raz... Moja mama też nie choruje.

Jestem okropnie zaniedbana. Włosy powinnam przyciąć, paznokcie opiłować. Kosmetyczka nie przyjedzie, a sama nie potrafię opiłować równo u prawej ręki. W dodatku paznokci nie maluję, bo wychodzę do ogrodu i po wariacku ryję w ziemi bez rękawiczek. Dobrych żyletek do depilacji twarzy i pach nie ma gdzie kupić, a te co mam drapią nie golą. Ech...

Po dojściu do nadwagi w cudowny sposób, czas na nowy cel. Przydałoby się zrzucić 30 kg. Toby oznaczało ponad 5 kg jeszcze. Nie wiem czy tyle sie w tym roku uda. Waga by już była fajna, bo 73 kg. Trzeba by dużo uporu i nie wiem czy dam radę. Zobaczymy moze w czerwcu o ile będzie koniec z koronawirusem, bo do odchudzania potrzeba mięsa, a teraz nie mam go gdzie kupić. W moim sklepie jest tylko drób, którego ja nie jem. Na diecie jadałam sporo schabu, ryb i pieczarek, warzyw. No zobaczymy...

Wiersz o matce

ona mnie nauczyła

kochać zwierzęta

i śnieg spływający ze zboczy gór

zachwycały ją krokusy przy schodach

i tulipany kapiące szkarłatem

przytulała do serca książki  

i wieczory pachnące ciszą

jej świeca już się dopala

a ona wciąż tak młoda

powiedz

czy nadal kochasz ogniste tango

czy tęsknisz za lasem

namiętnością pasją życia

A na koniec akwarelka, która mi się nie bardzo podoba. Będzie chyba jeszcze jedno podejście do tematu...