Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzien 6

Dzis chyba jest trochę lepiej... tzn nerwa nadal  mam...   na meza ..   ogólnie nie dogadujemy się... a właściwie to nawet nie gadamy...   wszelkie rozmowy wlasciwie dotyczą dziecka... jeśli są jakieś kłopoty to nie da się z nim nic obgadać  czy przegadać temat  bo go unika... ewentualnie ja mówię on milczy i po chwili   wychodzi a potem udaje ze wszystko jest ok... np kłopoty finansowe... nabrał za moimi plecami pożyczek potem nie spłacał..  I jesteśmy kilka tysięcy w plecy.. I teraz po opłaceniu kilku rachunków splata części kredytu jakies zakupy i z jego wypłaty nie zostało nic...a gdzie do końca miesiąca...  (nie mowiac o tym ze same jego papierochy i paliwo do pracy to 1/3 wyplaty na to idzie..).ale to już na mojej głowie...bo on jak to mowi"co miałem to dalem"   ja musze dorabiać bo on...nie dorobi nie znajdzie drugiego dochodu bo" mu się też coś od życia należy."..a mnie to się nie należy??   Dlaczego to zawsze musi być wszystko na moich barkach... człowiek starał się być zawsze odpowiedzialny zaradny oszczędny odmawial sobie zeby bylo kiedys  lepiej... I zamiast zeby coś lżej było... to jeszcze bardziej  musi oszxzedzac jeszcze więcej odpowiedzialności brac 

i coraz więcej dziur do łatania...

coraz więcej do dźwigania...