Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Poniedziałek

PO dwóch dniach wypoczynku czekam na pracę dodatkową. To dla mnie chwila w spokoju, w samotności. Nikt mi nie przeszkadza. Pies po mnie nie skacze, telewizor nie chodzi i cisza. Trochę mnie ta praca deprymuje jednak, bo wymaga gotowości i działania w określonych godzinach. Nie ma tu dowolności, którą lubię. Jest stałość i odpowiedzialność. Są rozmowy. Jest też niestety nuda. Jest też stały zrobek i nie trzeba się rozbijać łokciami, bo pieniądze płacą bez względu na to ile ankiet się przeprowadzi. To plusy. Praca jest taka sobie ale pracować będę i rezygnować nie ma zamiaru choc pokusy są. Te pokusy to z powodu zmęczenia i braku czasu. Teraz z niczym sie nie wyrabiam. Jak malowanie to nie czytanie. Trudno mi znaleźć czas na naukę. Juz teraz widzę, ze z pewnością praca i studia jednocześnie to coś niemozliwego dla mnie. Nie podołam po prostu.

Na podwórku dziś trzeba wyrwać chwasty koło winorośli. To krzew zielony. Są zaczatki owoców i Sebastian twierdzi, że trzeba pedy na kisciami przyciąć by wszysto szło w owoc a nie w pedy. To muszę zrobić ja. Krzysiek wypieli i wbije drąg, bo roślina musi się piąć. Na pracę mam góra godzinę.

Wczoraj zerwałam kwiaty polne na bukiet do kuchni. Tym razem to liść paproci, trochę nasion traw, kilka koniczynek rózowych, pępawa i coś podobne do krwawnika. Znam ta roślinę, bo liście nadają sie do zapiekanek i na zupy ale nazwa wyleciała mi w tym momencie z głowy. U mnie całe lato bukiety robię z kwiatów polnych. Takie najbardziej lubię mieć w kuchni. Teraz kwitną róże ale do głowy by mi nie przyszło zerwać je do bukietu. Kolejny bukiet będzie z jaśminu. Mam piekny krzew i teraz kwitnie.

Z dietą problem, bo po pracy czuję wściekły głod. Niby nie jem tyle kalorii by przytyć, ale to co jem to za duzo by chudnąć.

Maluje kolejny obraz. To kutry rybackie. Jest interesujący i fajny kolorystycznie. Maluje sie dość trudno, bo dużo kolorów i drobne elementy. Zejdzie raczej dość długo. Nie wiem czy uda się dziś coś pomalować.