Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
ciut ciut

Wczoraj było ważenie i nie jest źle. Co prawda tylko 20 dkg ale zawsze coś do przodu.

Po ciuchach nie czuję bo i tak zawsze noszę za duże. 

Dziękuję za wszystkie komentarze do moich wpisów, słowa otuchy.

Przydałoby się trochę zacząć ruszać ale nie bardzo mi się chce, trochę połaziłam i już. Jutro jadę na cmentarze to trochę nadrobię ale to i tak mało.

Dieta idzie jako tako, po prostu staram się jeść mniej, w miarę regularnie i ostatni posiłek najpóźniej o 20-tej tym bardziej że późno chodzę spać.

Cały czas się wdrażam, dużo czytam co wolno jeść a co  nie. Moi panowie wszystkie moje pomysły, o dziwo, przyjmują spokojnie, syn się cieszy bo lubi wynalazki jak to nazywa mąż. Np. nie spojrzy na makaron ze szpinakiem a młody każe robić potrójną porcję drugo raz zjada na kolację. Oliwki też pochłania słoikami tak że się psują. 

Wczoraj mnie tylko wkurzył lekko na zakupach bo nakupował nutelli,  chipsów, ciast i inne same tuczące wynalazki. A niech je, jemu nie zaszkodzi, młody jest, szybko spala i może trochę utyć.

Mąż z kolei widzę że łatwo się przestawia na moje śniadania i kolacje. Nigdy nie chciał płatków  jogurtem i dodatkami takimi jak orzechy i trochę owoców a teraz dopomina się kiedy będzie "pasza" jak to nazywa.

Dzisiaj zjedliśmy na śniadanie Omlet z mozzarellą i pomidorami wg Vitalli on  z chlebem ja bez.

Obiad makaron ze szpinakiem i piersią z kurczaka (zabrałam do teściowej w pudełku bo ona po gospodarsku flaki podała czego nie znoszę nawet zapachu)

Na kolację kanapki z serem białym szczypiorkiem i pomidorkami. Nawet bez gadania zjadł z ciemnym pieczywem o czym nie było mowa jeszcze miesiąc temu.

Najważniejsze że nie czuję tak głodu jak na początku. Jutro nowy tydzień i nowe wyzwania.