Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wtorek

Pada. Pasują mi te deszcze. Lubię deszcz. Na podwórku wszystko rwie się do życia. Jest zielono. Sebastian nie skosił, a chyba powinien. Mówił mi, ze trzeba, a ja to zlekcewazyłam. Teraz mam za swoje. Skoszone będzie dopiero w czerwcu, bo Krzysek do kosy nie podejdzie. Trawa juz będzie po pas. W tym roku jest masa ślimaków. Podziawiam okazałe winniczki, ale lepiej żeby ich nie było. Moja znajoma, która uprawia warzywa juz na nie narzeka. Ona je zbiera i wynosi na jezdnię. Mnie to pachnie sadyzmem. Szkoda. Sa takie piękne.

Ostatnio zdałam sobie sprawę, ze problemy ma kazdy. Trzeba z tym żyć. To, że się u mnie nawarstwiły wpędziło mnie prawie w panikę. Ostatnio żyłam raczej spokojnie i przywykłam do tego.

Wczoraj przy wodociągu pomagał Sebastian. Wszystko szło sprawnie. Co ja bym bez niego zrobiła. Największy problem był z moja mamą. Jak zwykle się wtrącała i miała pretensje. Dziś koniec, a Sebastian pojedzie w czwartek. Tym samym będzie u mnie w sabat. Beltane będę świętować z nim . On to wie i nawet zgorszony nie był. Będzie ołtarz przystrojony polnymi kwiatami z wodą i ogniem. Kusi mnie ognisko.