Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
niedziela

Chciałbym dziś wyjść na spacer. Zależy mi na zdjęciach późnej jesieni. Moze bezlistnych gałązek, moze suchych liści, suchych traw. Nie wiem czy pogoda wyjść pozwoli... Czekałam na śnieg, ktory przykryje szarość, i się sie doczekam. Wczoraj spadł. Brakuje mi prawdziwej zimy. Takie zdarzają sie już chyba tylko w górach.

Kupiłam płotek i rzeczy potrzebne do fotografii kulinarnej. Teraz chcę kupić jeszcze to i owo potrzebne do akwareli, bo weszłam w kurs. Na razie to pierwsza lekcja - podstawy, ale sporo się dowiedziałam, mimo że maluję od kilku lat. Tematy do przećwiczenia po pierwszej lekcji to góry i drzewa. Chodzi o perspektywę powietrzną. Tego jeszcze nie malowałam, a mnie kusiło. Na kolejną lekcję trzeba poczekać, a ja będę ćwiczyć pejzaże z choinkami... Dziś może jeszcze portret, bo planowałam rysować dwa w tygodniu, a w tym był tylko jeden. Muszę popracować nad wlosami. Zwłaszcza długimi. Chyba trzeba będzie wrócić do tej lekcji.

Wczoraj miałam zrobić zdjęcie ciasta i zrobiłam, ale nie czekałam na Krzyśka, ktory zwykle trzyma dyfuzor, tylko uzyłam lampy błyskowej z dyfuzorem. Aparat szaleje...

i wczorajsza akwarelka...

Ostatnio pracuję nad bliskościa z Krzyśkiem. To na razie bliskość fizyczna. Do tej pory spaliśmy pod osobnymi kołdrami, ale że mi zimno to w nocy pakuję sie pod jego. Świetnie grzeje. Nie broni się i chyba wcale tego nie czuje. Nigdy z nikim pod jedna kołdra nie spałam, a teraz o dziwo przytulam sie do jego pleców i śpię. Zauważyłam, że przez to staje mi sie tez bliższy psychicznie. Zawsze był dla mnie ważny, ale teraz staje sie jeszcze ważniejszy. Czuję go obok i częściej dostrzegam jego dobre serce i to jak miękko mówi do zwierząt. Widzę i doceniam jak pieści koty, głaska Pikusia. On nadal na mnie warczy, ale czynami udawadnia, że mu zalezy. Czas docenić czyny, a nie puste słowa.