Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
sobota

Dziś pogrzeb. Jadę z sąsiadem, bo brat Krzyśka ma zepsuty samochód. Ma być były mąż i jego siostra. Aneta była chrzesną Adriana. Nie wiem kto jeszcze będzie. Klepsydry nie było. Muszę się zmobilizować i przetrwać jakoś. Po powrocie trochę odetchnę. Moze będzie wino. Jutro spróbuję wrócić do normalnosci. To moze być trudne, bo ciągle mi sie pojawiaja myśli o Adrianie. Czuję go obok, jego energię. Taką pozytywną gdy był trzeźwy i bardzo mi żal. Chodzi mi głownie o to, że cierpiał. Krzysiek ma dziś wolne. Na pogrzeb wybiera się w jeansach i koszuli flanelowej. Nie wypada...

Pożyczyłam trochę pieniędzy na Adriana, a że zostało i na tablicę nie starczy to kupiłam książkę. Bardzo ważną dla mnie, bo potrzebna mi w pracy. W poniedziałek kupię jeszcze jedną, bo pieniadze na nia idą, zarobiłam. Ta kolejna to książka z homeopatii. Ten temat mnie bardzo interesuje, bo wole sie leczyc sama niz iśc do lekarza. Jest jeszcze jedna ważna dla mnie książka z homeopatii, ale cena to 350 zł i teraz na nia nie mam. Adrian ważniejszy. Dla niego tablicę zamówię około 10 XI jak przyjdzie wypłata. Cena to 350 zł z montazem plus 8 zł litera i dojazd. Tablica będzie z granitu.

W przyszłym roku muszę koniecznie o groby zadbać. Chcę zrobic żwirek koło grobów. Chcę odnowić napisy na nagrobkach i chcę poprawic grobowiec babci, bo płyta odstaje. Mam nadzieję, ze pieniadze będą. Do tego rozmnażam bluszcza, który chcę posadzić obok...

Jestem zachwycona tym ile rozumie mój Mikuś. On już wie, ze jest psem i rozumie słowo pies. Wystarczy, ze powiem pani wstaje a on natychmiast wybiega spod kołdry. Koty tez rozumieja ale sa starsze. Podaje łapke, prosi o jedzenie. Rozumie między innymi połóż się, nie wolno, odejdź, nie gryź. No i dlaczego on jeszcze nie pojął jak prosić na dwór? Nadal gdy przeoczymy załatwia sie w domu. 8 lub 9 listopada skończy 7 miesięcy. Piesio jest cudowny. Gdy straciłam Bociana myślałam, ze już na fajnego psa nie trafię. Był Pikuś. Cudowny, proludzki, czuły, inteligentny i niezapomniany. Wciąż o nim myślę... Gdy straciłam Pikusia myślałam, ze to koniec fajnych psów. Jest Mikuś równie wspaniały... Chyba gdy pieska sie kocha i poświęca sie mu duzo czasu to piesek jest fajny - przywiązany i czuły... Z kotami to sie nie sprawdza. Moje są zawsze ze mną a dzikie koteczki otworzyły sie i zaufały bardzo późno... Suzi ostatnio, a ma juz 10 lat...

Sebastian czuje sie lepiej. Nogi, kolana mniej go bolą rano. Wieczorem gdy nadwyręży bardziej... Jeszcze jeden zabieg, ale musi uważać o oszczedzać nogi...