Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dziwnie

mi jakoś dzisiaj. Boli mnie głowa, zmierzyłam ciśnienie 130/90 no ten dół trochę za wysoki. Za oknem piękne słońce a mnie dopada melancholia. Nie wytrzymuję ze sobą nerwowo ( a raczej z moją wagą) chociaż wczoraj pani Ewa powiedziała " zeszczuplała pani , a dokładniej wysmuklała" , podziękowałam ale ja w lustrze widzę wielkie, ciążowe brzuszysko, szczególnie pod piersiami bo wał atlantycki faktycznie, wydaje mi się ciut mniejszy. Przez te cholerne cyferki na wadze, chyba przestaję być obiektywna wobec samej siebie. Tyłek i uda wyglądają trochę lepiej...cellulit ciut mniejszy, za to pięknie wygląda skóra brzucha, gładka, napięta, rozstępy prawie niewidoczne. Dwie pary spodni odłożyłam do upłynnnienia, bo po prostu spadają z tyłka. AAa no i nogi mniej puchną, nie wiem czy to lek, który łykam czy niko niko ...choć stawiałabym na to drugie. Z tego jestem naprawdę dumna ....codziennie truchtam godzinkę...4 km ....wczoraj przez część dystansu miałam towarzystwo Whisky i Bimbra biegły koło mnie i skubały mnie w palce  ale grzecznie czekały na to, aż skończę i wypuszczę je na podwórko. I to by było na tyle ...dzisiaj niestety nie ma radości jest marudzenie. Ale w ramach pokuty za marudzenie zapraszam was na dalszą wędrówkę po Królewskich Źródłach. AAAaaa jeśli ktoś zainteresowany koncertem Santany w Krakowie w marcu, to jutro o 10 zaczyna się sprzedaż biletów na ebilet, ja oczywiście zajrzę jeśli bilety będą w cenie do przyjęcia przez moje supertajne konto to oczywiście kupuję. Poluję też na bilety na koncert  Hausera (solo) ew. 2cellos ( czyli w duecie). Facet cudownie gra na wiolonczeli a do tego jest w moim typie ...czyli komplet miło posłuchać i popatrzeć. No dobra koniec donosików...idziemy w las. 

miłego, przemiłego, słonecznego dnia. Bye bye