Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Chwila spokoju

nastała wreszcie w ciągu dnia. Młody poszedł spać a starszyzna w kompa rżnie. Ja oczywiście nie mając co ze sobą zrobić chodzę na głodzie i jak opętana szukam czegoś do podjedzenia. Dodam tylko, że chodzi o głód psychiczny nie fizyczny. Na szczęście nie ma w domu nic typu orzeszki czy inne świństwo do jedzenia więc zrobiłam sobie herbaty. Obiad zjem o 3. Jak tu tej głupiej mózgownicy wytłumaczyć, że za chwilę się najem a teraz to figa.
Jednak człowiek jest skomplikowanym zwierzęciem .
Na wybrzeżu dziś piękan pogoda w sam raz na opalanie. Nie za gorąco.
Tak więc przyjeżdżajcie kochane  vitalijki wytopić się troszkę na plaży.
Całe moje panieńskie życie mieszkałam w odległości kilometra od morza. Kiedyś jak nie było takich restrykcji, to się z psem chodziło i kije mu rzucałam do wody a psina pływała jak szalona. O dziwo woda była czyściejsza niż obecnie, kiedy to są różne zakazy i nakazy. Plaże owszem wysprzątane, ale co do czystości wody, to można wiele o niej powiedzieć, tylko nie to że jest przejrzysta. Kiedyś było o wiele lepiej, nie wiem na czym to polega, bo od wczesnego dzieciństwa całe lato spędzałam z mamą i siostrą nad morzem. Nigdy nie miałam udaru słonecznego ani poparzeń choć siedziałam golusieńka kilka godzin w wodzie a kremów z filtrem nie było. Woda była tak czyściuteńka że meduzy pływały chmarami. Kto kiedyś słyszał o jakichś śmierdzących sinicach? Wiem, wiem postęp cywilizacyjny, ale w tym beznadziejnie zagonionym świecie ktoś zapomniał,że środowisko naturalne zostalo nam tylko wypożyczone do użytkowania od przyszłych pokoleń.
I tym optymistycznym akcentem zakończę swe przemyślenia i idę na obiadek - bo nie obiad przecież- Zabiłam czas i głód. Fajnie że można z Wami być. 

PS jakby mnie ktoś nauczył foty wklejać to wdzięczna  będę bardzo. Pozdr.