Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
... " Kopernik była kobietą"

cytat z Seksmisji sie mi przypomniał
bo moje ciało sobie po półrocznej przerwie przypomniało, że wciąż jest kobietą
znowu mam okres, ale tak mega bolesny jak w czasach nastoletnich
półtorej doby w pozycji leżącej, targana bólami podbrzusza i mdłościami
błeeeeee
to już nie chcę być Kopernikiem


a poza tym wciąż tłukę w kalwisze - Diablo ubity Amazonką na 36lvl!!! Teraz biegam nad przepaściami, po zboczach i ciemnych jaskiniach góry Arreat. W pogoni za Baalem.

a poza tym roweruję, od zeszłego czwartku około 170 kilometrów, a dziś rano obudziłam się z (nareszcie) piekącymi mięśniami łydek

pilnowanie paszczy, zapisywanie vitaliuszem każdej pochłoniętej kalorii i kilometry nawijane na opony zaczynają przywoływać coraz ładniejsze widoki na szklanej wadze o poranku, czyżby dobra passa?

a dobrą passę na pewno ma Jasiek!
wciąż żadnego powikłania
i żerty jest niesamowicie, wciąż głodny - zupełnie jak normalny dojrzewający nastolatek, jak studnia bez dna
uszczęśliwiona siostra, niczym ptasia mama, wciąż gotuje i wciąż pcha jedzonka do rozdziawionego dzioba
chłopak przekroczył już 50 kilo!

ps, sorry za chaotyczność, ale wciąż brakuje mi czasu, wciąż jestem między ustami a brzegiem pucharu