Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Covidowo

Oboje mamy chyba covida z S. 

Niby czuje się tylko jak przeziębiona, ale nie mam ani smaku ani zapachu. Oboke zastanawiamy się czy isc z tym do lekarza czy nie bo w sumie co to nam da? Teraz już traktują to jak zwykła grypę, więc chyba bezsensu wydzwaniać do przychodni i narażać inne osoby. Co byście zrobili na naszym miejscu? Całe szczęście że nie byłam u rodziców. Mama na zwolnieniu lekarskiem nie ma 20 paru lat tylko skończy w sierpniu 39. 

Apetytu nie ma bo i smaku nie czuje. Dzisiaj jak zjadłam z 1000 kalorii to max i świat i ludzie. 

Bola mnir wszystkie mięśnie i mam lekki stan podgoraczkowy a w domu mam tylko silne przeciwbole. Nie wiem może tata podrzuci pod drzwi mieszkania jakiś Ibupromu czy coś, ale też nie chce specjalnie go fatygować. Bardzo wiele zawdzięczam ojcu. Póki pracy nie znajdę dostanę od rodziców tyle ile zarabiałam. Daje mi to jakiś apokoj duszy. Umowa się skończyła 31.03 więc przedłużenia nie będzie. Dzisiaj telefonicznie rozmawiałam z szefowa. Nie ta sama kobieta która poznałam. Wręcz zolozowato się zachowywała. Przykre że tak zwalniają nie z własnej winy a z winy choroby. Choroby do jasnej nie wybiera może paść na każdego i yo w każdym momencie.... ale jak to dziadzio mowi prawdziwe lico człowieka poznajemy kiedy pojawiają się kłopoty. Kobieta kobiecie wilkiem to też prawda... 

Oby szybko covid puścił (chyba że to grypa) I zapomnieć o tym raz na zawsze. 

Od połowy lutego ciągle coś mi dolega. Tylko dobić takiego zdechlaka jak ja...