Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
To już dwa tygodnie?

Cześć!

To niesamowite jak szybko biegnie czas: ostatni wpis popełniłem czwartego maja; wydawało mi się, że to przedwczoraj, a to już prawie dwa tygodnie...

No więc tak: wchodzenie w dietę było trudniejsze niż mi się wydawało, i przypominało trochę rollercoaster. Coś co nazwałbym upadkiem nie było jakimś totalnym obżarstwem, ale faktem jest, że dni mi się przeplatały: jeden idealny, drugi nieidealny, trzeci idealny. 

Co zauważam? Jeśli kolejnego dnia otrzepuję kolana i wstaję, to powoli, ale jednak organizm przyzwyczaja się do innego sposobu odżywiania się. Zapomniałem już jak smakują słodycze. Kiedyś pierwszą kawę piłem czarną z cukrem (kolejne już czarne), ale teraz jakoś ... smakowała jak niedobry ulepek. Zacząłem pić czarną, aromatyczną.

Co jeszcze? Mieszkam na czwartym piętrze bez windy. Zacząłem celowo często schodzić i wschodzić. Po zakupy w większości chodzę pieszo, z plecakiem. Dwóch zgrzewek wody mineralnie nie przyniosę, ale codzienne zakupy tak. Mam obok domu spory park i Wisłę, więc najpierw spacer przez park, a potem wracam przez miasto i pakuję w sklepach do plecaka co potrzebne.

Portal proponuje mi przy mojej wadze 2600 kcal dziennie - początkowo chciałem być dzielny i zejść do 2000 kcal, ale na razie to niemożliwe. Przez takie restrykcje często zaryłem nosem w glebę. Podzieliłem na pół i celuję w 2300 kcal dziennie.

To tyle na dzisiaj. Muszę bywać tutaj częściej. Co w następnym tygodniu? Może powinienem sprawdzić ile w będzie dni idealnych a ile nieidealnych? Będę wiedział jaki jest postęp. Zobaczę. Na pewno dam znać..

Wiem jedno: MOŻNA SIĘ POTKNĄĆ, ALE NIE MA SENSU LEŻEĆ TAM I ROZPACZAĆ! :-)

Maks