Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jestem KRETYNKĄ!!!

Jestem skończoną idiotką!!
Dzień się zaczął miło, poranne, niedzielne lenistwo... Mama poprosiła mnie abym poszła do apteki, założyłam jeansy, czarny t-shirt i czułam się świetnie, nic się nie wylewa, a przed lustrem stwierdziłam, że muszę przesunąć dziurkę w pasku bo po prostu odstaje. GENIALNIE prawda??
Potem był obiad, kurczak z cukinią. Smaczne i dobre... i potem zaczęła się tragedia. Godzinę po obiedzie zjadłam deser ryżowy z jabkami, niby w ramach podwieczorku, tylko że po 3 minutach zjadłam drugi. Po godzinie przyjechała siostra, zjadłam szynkę, dwa wafelki bez cukru (ale z mnóstwem kalorii, prezent na zająca od mamy) i na koniec dwie skibki chleba z PASZTETEM!
Dziewczyny jadłam to i mówiłam sobie, że jestem kretynką! Nie mogłam zrozumieć co się dzieje. Myślałam, że takie idiotyczne zachowanie mam już za sobą. Zdarzało mi się naginać trochę dietę ale nie tak! Na końcu patrzyłam na sernik, któremu oparłam się w święta i chciało mi się płakać! Nie zjadłam go ale mało brakowało. Całość skończyła się bólem brzucha i wizytą w toalecie...
Nie rozumiem siebie... Jestem beznadziejna i nie piszcie, że jedna wpadka o niczym nie przesądza, bo to nie była wpadka to było świadome robienie czegoś wbrew sobie...

Podłamałam się, myślałam że takie akcje mam już za sobą... Wychodzi na to, że nigdy się to nie skończy...