Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
11. Żyć znaczy umrzeć.

Jestem właśnie po trzydziestominutowych ćwiczeniach i postanowiłem, że wyspowiadam się tu jeszcze przed kąpielą :D. Dzień mogę zaliczyć do średnio udanych.
Po pierwsze. Dowiedziałem się dziś, że mój przyjaciel D. prawdopodobnie odejdzie z zespołu. Wyrzucamy wokalistę, gitarzysta odchodzi. Zostaniemy we trójkę z moim najukochańszym przyjacielem A. i perkusistą (go też lubię, ale nie przyjaźnimy się :D). Nie sądziłem, że to wszystko tak się potoczy, ale wiedziałem, że D. coś ostatnio nie do końca pała motywacją. Jednak w moim przypadku jest odwrotnie. Z A. mamy już cały plan, jak się wyturlać z tego bagna i podbić świat (haha, nie no, bez przesady ). Po prostu trochę nowy wokalista zaniżył nam poziom przez ostatnie trzy miesiące, musimy się z tego pozbierać.
Zamykamy się na jakiś czas. Ostatni koncert w najbliższą sobotę. Resztę odwołujemy do lipca, nie licząc imprez prywatnych. Bierzemy się za ostre pisanie kawałków. No... Możliwe, że ostrych.

Jutro planuję wizytę u fryzjera, ponieważ grzywka przesłania mi cały świat, jak zawieje wiatr. Jeszcze przez to sobie krzywdę na ulicy zrobię. Dodatkowo rano jadę do neurologa.
Wczoraj o tym nie wspominałem, ale razem z siostrą zorientowaliśmy się, że mój chomiczek jest prawdopodobnie ślepy... Nie rozumiałem, dlaczego, gdy kładło się go na przykład na bluzie, to cały czas delikatnie ją gryzł. Możliwe, że tak `bada` drogę. Zaczęliśmy machać mu przed oczkami rękoma, wykonywać wokół niego gwałtowne ruchy - nic. Zero reakcji. Dodatkowo nie ma żadnych białych kropeczek, co by sugerowało zaćmę.

Jedzonko z dzisiaj:
~ I śniadanie - dwie kromki pieczywa chrupkiego z białym serem i waniliowy serek homogenizowany;
~ II śniadanie - pitny jogurt brzoskwiniowy i pełnoziarnista bułka z wędliną, ogórkiem i białym serem;
~ podwieczorek - rożek truskawkowy ;
~ obiadokolacja - pół szklanki startej marchewki, trzy ziemniaczki, gołąbek, kakao.