Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
listopad 2016

witajcie Kochani 

Oj długo mnie nie było i pewnie jeszcze jakiś czas nie będzie.

Ostatnio choroba dziecka potem moja która powaliła mnie na już ponad 2 tygodnie i nadal "kaszelkuje" zabrała mi kompletnie wszystkie siły. 

Do tego w pracy kanał straszny i masę nerwów złych myśli i brak chęci by wstać rano do pracy. Ogólnie u mnie kicha straszna. Po pracy przychodzę tak zmęczona i wykończona psychicznie że mam ochotę tylko iść spać. Nie mam ostatnio nawet chęci by z kimś się spotkać i pogadać, co jest do mnie absolutnie nie podobne. W domu robię co muszę i kładę się z książką by odreagować myślowo by nie myśleć co sobie sama zgotowałam i jak to wygląda. a wiecie co jest najgorsze??? że nie ma na kogo zwalić winy sama decyzję podjęłam o przejściu i muszę to przejść z myślą że za jakiś czas będzie dobrze. Chyba to tylko mnie trzyma przy życiu żeby nie złożyć wymówienia. 

jedzeniowo nie jest dobrze słodyczowy koszmar dopadł mnie i nie wiem kiedy wezmę siłę by walczyć poważnie o siebie. Przesłosło mnie za dużo rzeczy na raz. Także nie mam siły i stan zdrowia nie pozwala by spacerować biegać lub cokolwiek innego. Także nawet nie mam jak rozładować swoich negatywnych emocji. 

Od razu Was przepraszam że nie uczestniczę w Waszym życiu jednak w obecnej sytuacji na prawdę nie mam weny do niczego. Jednak często myślę o Was :) Trzymajcie za mnie proszę kciuki by to się jakoś poukładało bo nie wiem jak długo jeszcze dam radę. Jutro mam lekarza z prześwietleniem pooperacyjnym kolana i aż się boję bo po opisie nie wygląda to dobrze. za to też proszę trzymajcie kciuki. 

Mam nadzieję że już niedługo wrócę do Was dawna ja uśmiechnięta i pełna werwy :) 

buziaki Kochani