Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nowe zboczenie :)

Tekst mojego D. sprzed 2 dni: "Moja babeczka już nie jest płaskodupcem?!" To się nazywa motywacja. Teraz nawet czekając w pracy na przerwie  na zagotowanie się wody w czajniku nie stoję gapiąc się w okno, tylko dawaj przysiady :) Wczoraj 50 rano w pracy (nie mówcie szefowi :) i 120 wieczorem w domku. Dziś 60 w pracy a do domku jeszcze kawałek :) Mój pupsztej jest zdecydowanie wyżej i nawet zrobił się lekko okrągły. Oczywiście patrząc z profilu, bo z tyłu to zawsze był okrągły, i to wielkości dorodnej piłki rehabilitacyjnej :P

I żeby nie było - nie ganiamy po firmie w szpilach. Każdy chodzi jak mu wygodnie  a ja preferuję adidasy, jeansy i takie tam. Krawaty i garsonki zostawiamy korporacjom. Tylko Szefo nosi koszule - najczęściej w średnio oficjalnej tonacji sportowej elegancji. Eh, jak ja lubię swoją pracę :) ale teraz bardziej lubię przysiady i mój już-nie-płaski zadek :)