Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Faza pierwsza: spojrzenie w lustro.

-mierzenia ciuchów, w których kiedyś wyglądałam świetnie

-stwierdzania faktu, że te spodnie sprzed dwóch miesięcy już są na mnie za małe

-kupowania większych ciuchów

-generalnie kupowania ciuchów

-oglądania się w lustrze, zwłaszcza nago

-ruchu w każdej postaci

oczywiście nie unikam:

-pochłaniania wszystkiego co się rusza w ilościach hurtowych

-picia napojów browarka i wszystkiego złego

-jedzenia na mieście

Efektem tego mogłoby być popularne jo-jo ale u mnie tego się nie da tak nazwać, bo po pierwsze primo jojo niby sie samo robi a mnie nikt jedzenia do ust nie wpychał po drugie primo zasłużyłam sobie na to.

I tak oto stanęłam dziś przed lustrem z rozpaczą w oczach i stwierdziłam, że koniec wylewania się ze spodni, muszę w końcu głośno się przed sobą przyznać "spasłam się!" i przestawać sobie wmawiać, że jest inaczej. Zakupiłam nowe dosyć wysokie spodnie, w których wyglądam trochę jak serdelek ale przynajmniej są w moim rozmiarze i nigdzie się nie wylewam, bluzkę i majtki do ćwiczeń (kompletuję się na siłownię). Pora o siebie zadbać, może i jestem większa, ale nadal zajebista :)