Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Niech waga nie udaje, że jest głucha i niech mnie
słucha..no do Ciebie mówię

W pierwszym odruchu chciałam zawiesić swoją obecność na forum do następnego ważenia.  Ale potem pomyślałam, że jesteśmy tutaj, żeby sobie pomagać, a nie chwalić się tylko pozytywnymi osiągnięciami, prawda dziewczęta i chłopcy? Piszę chłopcy bo rodzynki r.męskiego też są na forum i nie możemy o nich zapominać bo walczą dzielnie razem z nami o ekstra wagę. No więc jestem i spowiadam się. Dzisiaj miałam  ważenie. Stoi franca w miejscu, ale sama jestem sobie winna. Koleżanka w pracy miała imieniny, a ja miałam wczoraj stresa i pożarłam kilka kawałków pysznego serniczka i kawałek lodów bo wczoraj obchodziliśmy z dzieciakami ( 1 córka i 2 synów ) i ich połówkami " Dzień ojca". I powiem Wam, że wcale, ale to wcale nie żałuję bo serniczek był przepyszny i pewnie dlatego tyle go pochłonęłam. Najważniejsze, że waga stoi. Pani dietetyczka napisze, że się stabilizuje, a ja dodam od siebie, że się baaaardzo ustabilizowała. Może w tym tygodniu skorzysta z życia i trochę zaszaleje pozytywnie? Ale powiedziałam że,  pooozytyyywnie, niech nie udaje, że jest głucha. W tym tygodniu spaadaamy. Miecia wydała polecenie  Słyszała...no. Oczywiście cały czas mam na mysli tą moja wagę. W tym tygodniu będę troszkę zajęta, bo szukam jakiegoś taniego miejsca na letni wypoczynek. Wszystkie nie pozytywne odczucia zostawiam za sobą ładuję moje akumulatorki pozytywnie. Różnie to wychodzi, ale staram się. No to do.......no chyba, że do schudnięcia. Innej opcji dla nas nie przewiduję.