Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
9. Jak wieczorem zamknąć oczy a rano obudzić się i
ujrzeć orbiterek historia prawdziwa

Ćwiczę tak sobie ćwiczę już któryś tydzień. Nie za dużo i bez żadnego sprzętu. Mam tylko buty do biegania (z TESCO, nie ma jak sprawdzona marka ) i matę.
Studencki budżet. Zazdrościłam niejednej, że macie te wszystkie 
szmery, bajery, steppery, masażery.
Ale co. Nie kupisz.

Dziś nad ranem wrócił z juwenaliów mój nieco pijany brat. Byłam bardzo zła bo okropnie tłukł się w korytarzu i robił mnóstwo hałasu a ja dziś miałam mój pierwszy egzamin.
Krzyczę przez ścianę, żeby przestał się tłuc i kładł się spać. 
On zaś wtargnął z hukiem do mojego pokoju, zostawił na środku pokoju MASZYNĘ.
Mówi: masz, żebyś sobie mogła ćwiczyć.
 I poszedł. Zasnęłam.
Nie wiedziałam czy mi się to śniło czy nie, ale wstaje sobie a to prawda najprawdziwsza, żywa jak kwitnący bez- stoi mi w pokoju jak Boga kocham orbiterek.
Jakby sobie wyszedł w nocy z komputera z obrazków, które oglądałam na allegro i się ustawił koło biurka.

Okazało się, że mój brat wracając ze swojej popijawy znalazł tę maszynę gdzieś na osiedlu. Jak gdyby nigdy nic stała sobie na chodniku. Jest popsuta- to znaczy- nie ma wyświetlacza i elektronicznego licznika, a plastik pomiędzy stepami jest pęknięty, ale jest sprawna.
Nie mam pojęcia jak przytargał to sam jeden i wniósł na czwarte piętro naszego bloku. Jak wytrzeźwiał to mówi, że sam nie wie. obił sobie trochę kciuka.

I tak stałam się posiadaczką orbiterka.

1)Egzamin dziś zdałam! Pierwszy z 5. Wprawdzie to taki maleńki przedmiot ale zawsze do przodu

2)Znalazłam tanią jadłodajnię z domowymi obiadkami.
I może zjadłam niedietetycznego kotleta i ziemniaki, i zabielaną botwinkę. Może to zrobiłam. Ale wiecie co - I'M NOT EVEN SORRY. 

3)I jeszcze jedna rzecz- ale nie zapeszam, być może niedługo wreszcie podejmę się pracy i to takiej, która będzie sprawiała mi satysfakcję a przy tym nie pochłaniała za dużo czasu
jeeej