Temat: Sciemy facetow - ku przestrodze

Michagm napisał(a):

Uśmiałem jeśli chodzi o "WIEK". Jak powiem "że mam 34latka" to mówią że to niemożliwe/nieprawda a jak powiem "że mam "24/27latka" to mówią że wszytko OK. Coś tu nie Halo z ludźmi  Najlepszy numer z koleżanką "Dlaczego wolisz o wiele z starszą Kobitką" a odp. "Ona jest podobnym moi wieku" 

Magiczna_Niewiasta napisał(a):

Nie wiem czy to oszustwo, ale dość ciekawy przypadek. Spotkałam się raz na mieście z chłopakiem (18 lat), który twierdził, że jest z zawodu płatnym mordercą. Co prawda jeszcze nikogo nie zabił, ale mógłby za odpowiednią kwote :)

Matylda111 napisał(a):

Sporo randkowałam w czasach młodości i wielokrotnie zarejestrowałam, że mężczyźni mijają się z prawdą. Ale jeden był szczególny. Pochodził z drugiego końca Polski a mieszkał i pracował w Danii. Nasze kontakty internetowe i telefoniczne zostały przeniesione do reala. Po wspólnie spędzonym urlopie przyznał się, że trochę podkoloryzował i przedstawił mi się drugim imieniem a poza tym ma czworo dzieci a nie jedną córkę. Przełknęłam tę żabę, bo wydawał mi się ideałem. A tak naprawdę po kolei wychodziły kolejne kłamstwa. Najpierw niewinne, że nie powiedział o mnie dzieciom a prezenty dla nich, które kupowałam upychał po kątach. Potem, że z żoną co prawda nie żyją razem, ale nie mają rozwodu, bo on ją jednak kocha i latami brał silne antydepresanty z powocu jej odejścia. W czasie naszego "związku " utrzymywał liczne internetowe i nie tylko znajomości z kobietami. Tłumaczył się, że od początku wiedział, że go zostawię i tak się asekurował. Kuzynka jednej z tych kobiet odnalazła mnie i powiedziała, że on jest bankrutem. Zgodnie z jej sugestią zadzwoniłam do jednej z firm windykacyjnych i jakaś miła pani zlitowała się nade mną i przyznała, że tak, ten pan o takim numerze pesel i zameldowany pod podanym przeze mnie adresem jest jej znany z powodu poważnych długów. Podziękowałam.  Nie wnikałam. Jego zapytałam o wysokość zobowiązań, ale kręcił jak zwykle. Najpierw zaklinał się, że poniżej miliona złotych i on to spłaci. Potem przyznał, że dług jest bardzo stary i może wynosić kilka milionów... Oświadczyłam, że jedyne co mam mu do zaoferowania to przyjaźń. Zerwał kontakt od razu po tej rozmowie. 

Matylda111 napisał(a):

Sporo randkowałam w czasach młodości i wielokrotnie zarejestrowałam, że mężczyźni mijają się z prawdą. Ale jeden był szczególny. Pochodził z drugiego końca Polski a mieszkał i pracował w Danii. Nasze kontakty internetowe i telefoniczne zostały przeniesione do reala. Po wspólnie spędzonym urlopie przyznał się, że trochę podkoloryzował i przedstawił mi się drugim imieniem a poza tym ma czworo dzieci a nie jedną córkę. Przełknęłam tę żabę, bo wydawał mi się ideałem. A tak naprawdę po kolei wychodziły kolejne kłamstwa. Najpierw niewinne, że nie powiedział o mnie dzieciom a prezenty dla nich, które kupowałam upychał po kątach. Potem, że z żoną co prawda nie żyją razem, ale nie mają rozwodu, bo on ją jednak kocha i latami brał silne antydepresanty z powocu jej odejścia. W czasie naszego "związku " utrzymywał liczne internetowe i nie tylko znajomości z kobietami. Tłumaczył się, że od początku wiedział, że go zostawię i tak się asekurował. Kuzynka jednej z tych kobiet odnalazła mnie i powiedziała, że on jest bankrutem. Zgodnie z jej sugestią zadzwoniłam do jednej z firm windykacyjnych i jakaś miła pani zlitowała się nade mną i przyznała, że tak, ten pan o takim numerze pesel i zameldowany pod podanym przeze mnie adresem jest jej znany z powodu poważnych długów. Podziękowałam.  Nie wnikałam. Jego zapytałam o wysokość zobowiązań, ale kręcił jak zwykle. Najpierw zaklinał się, że poniżej miliona złotych i on to spłaci. Potem przyznał, że dług jest bardzo stary i może wynosić kilka milionów... Oświadczyłam, że jedyne co mam mu do zaoferowania to przyjaźń. Zerwał kontakt od razu po tej rozmowie.