Temat: Jak będziesz miała dziecko... czyli o narzekaniu

Jasne, wszystko z dziećmi da się zrobić. Ale prawdą jest, że żadna przyszła matka nie słucha tak naprawdę i nie rozumie, że nie, z nią nie będzie inaczej, też będzie niewyspana na maksa, będą dni, że będzie żałowała tego całego macierzyństwa i przypominała sobie, jakie kiedyś życie było łatwe, a ona tego nie doceniała 😁 Wiem autorko, że widzisz się oczyma duszy stojącą razem z partnerem nad kołyską ze śpiącym bobasem, przytuleni i och, jacy szczęśliwi... hehehe, być może te kobiety chcą Ci po prostu oszczędzić bolesnego rozczarowania 😉

Narzekactwo, to nasz sport narodowy, a dziecko jest taki pretekstem. 

jest mega ciężko. Ale po co straszyć tym ciężarna to tego nie wiem. Zakladalabym raczej optymistycznie, że kobieta w ciąży, wie co ją czeka, bo ma internet, znajomych etc. Unikalabym.

Według mnie wszystko, co napisałaś, że one Ci mówią, jest prawdą. Ale wcale nie odbieram tego negatywnie, wcale nie jako narzekanie. To po prostu stwierdzenie faktów, dziecko rzeczywiście potafi obsrac sie po pachy, rzeczywie moze usiąść na środku ulicy, strzelić focha, rzeczywiście trudniej wyjść z domu z maluchem itd. Żadna z tych rzeczy nie jest przerażająca i nie odstrasza od macierzyństwa. 

Ludzie się często licytują, o choroby kto chorzy, kto ma gorszego partnera albo odwrotnie czyje dziecko lepsze studia, kto więcej wydał na remont. 

Myślę, że one tego nie robią w złej wierzę. Chcą pogodać, wygadać się, pewnie im ciężko i w takiej formie im to wychodzi. Myślę, że dobrą ripostą byłoby coś w stylu : o jejku to straszne jak dzieci sprawiają wam same kłopoty i są dla was ciężarem, życie kobiet kończy się po urodzeniu dziecka. Ja tak kiedyś zrobiłam z ciotką, narzekała ciągle na męża, więc powiedziałam, że nie znam żadnego szczęśliwego małżeństwa, każda znana mi mężatką przegrała życie. I nagle ciotka zaczęła bronić małżeństwa, że ona jest przeszczęśliwa, a jej mężuś taki dobry. Serio, boki zrywać. Nie zaprzeczaj, wejdź w te narzekania na maksa. 

Tak jak ktoś wyżej napisał, narzekanie to nasz sport narodowy i każdy chce mieć złoto. 

I żeby je ukrucic trzeba zmienić kierunek, licytujemy się kto ma gorzej? Ok, wchodzę w to i udowadniam wam, że macie przesra... do kwadratu. Wtedy ludzie tak jak moja ciotka zaczynają się bronić, bo chcą wygrać w narzekaniu na swoich zasadach. 

Dobrze mówią :) A co mają cię oszukiwać i nawijać makaron na uszy, że będziesz wypoczęta, zadowolona z życia i będziesz mieć czas dla siebie? :D Dobrze, ze matki w końcu mówią o tym że macierzyństwo to nie tylko radość i sam lukier. są też ciemne strony. 

haha, w sumie jak powiedzialam koleżance, że szkoda że już niż fajnego u niej nie słychać, że nic pozytywnego nie mówi na temat swojej pociechy to od razu był zwrot o 180 stopni, także widzę że to działa ;d

Może spróbuję jeszcze iść w tą stronę np. ona znowu opowiada o tym, że już nie maluje paznokci w domu bo zobaczę, że nie da się przy dziecku to ja zareaguje jak ona i rzucę serio ? Nie możesz pomalować paznokci, przecież masz jedno dziecko, wiesz co to byłoby jakbyś miała dwójkę, a o trójce to nawet nie wspomnę 

oczywiscie, że nie... Każde dziecko jest inne i kompletnie na zamierzam się nastawiać na to, że będzie super fajnie albo kompletnie do du.py. 

Nie uważam, że żadna przyszła matka nie słucha i nie rozumie bo z nią będzie inaczej.  Wydaje mi się że bolesnego rozczarowania doświadcza bardzo mało kobiet bo jednak widzimy wśród znajomych, rodziny, nawet w jakiś filmach, reportażach, że życie z dzieckiem jest bardziej skomplikowane niż jak go nie było. To jest oczywiste że ono będzie chorowało, ryczało, wrzeszczało, sprawdzało na ile sobie może pozwolić itp. Ale to tylko moje zdanie, może ja mam jakieś odrealnione myśli, tak naprawdę większość kobiet jednak czuje się rozczarowanych. 

Temat,.których chciałam poruszyć kompletnie nie miał dotyczyć tego, że macierzyństwo to nie sielanka i dobrze o tym na głos mówić, tylko sposobu w jaki ktoś to robi i po co to robi ? Czemu podczas rozmowy np. o bólu głowy który jedna z.dziewczyna napisała miało służyć stwierdzenie co ty wiesz o bólu głowy skoro nie rodzilaś? Czemu służą te teksty ? 

Teraz tak myślę, że dużo innych przykładów mogłabym tu podać. Typu: ale mam dużo nauki (w gimnazjum) Co ty tam wiesz,.jeszcze na studiach nie byłeś. 

Ale jestem zmęczona po pracy. Jak możesz być zmęczona skoro nie masz dzieci ? 

Ale mam bałagan w mieszkaniu (na 40 m kw). A.co ja mam powiedzieć (mieszkając na 120 m kw) ? 

Chcesz się wygadać, ale nie da się bo zaraz dostajesz odpowiedz od drugiej osoby że ona i tak ma gorzej ! 

Odnosząc się do tego co napisała Kinia, to mam wrażenie, że istnieje grupa osób "wiecznych czarnowidzów narzekaczy" i narzekanie to dotyczy wszystkiego. Powiesz, że źle spałaś i słyszysz "O matko, jaka miałam koszmarną noc! Ty przynajmniej trochę pospałaś, a ja nie zmrużyłam oka" i tak dalej w ten deseń. Myślę, że sytuacja, o której pisze Kinia kwalifikuje się do tej kategorii. Ponadto mam wrażenie (to moja własne doświadczenie), że kobieta w ciąży "wyzwala" takich narzekaczy i pouczaczy. Jedni marudzą jaka to będzie męczarnia zajmowanie się dzieckiem (nieprzespane noce, kolki, itp.). Drudzy wszystko wiedzą o ciąży, karmieniu i wychowaniu dzieci i cały czas pouczają przyszłą/młodą mamę. Szczerze mówiąc, to najlepiej trzymać się kilometr od takich, bo szkoda zdrowia i nerwów. I na koniec - dzieciaki są różne. Nie ma standardu. Mnie się akurat trafiło, że młody dał pospać, był generalnie pogodnym, mało problemowym dzieckiem, a bycie rodzicami nie traktowaliśmy jako dopust Boży i karę za grzechy, tylko etap w życiu na który świadomie się zdecydowaliśmy i nie odczuwaliśmy tego, jako ograniczenia wolności, czy jakąkolwiek inną dolegliwość. 

moje są z małą różnicą wieku więc "pływamy "sobie razem. Tzn oni z pomocami. Ale było tak że jedno się bali wejść do wody a drugie by tam cały dzień siedziało to musiałam raz wynająć nianie. Na szczęście nie trwało to długo. No jak ktoś patrzy na starsze to inna sprawa