Minęło trochę czasu, od kiedy cierpiałam na częste, intensywne bóle migrenowe. Koszmar powracał zawsze po intensywnym wysiłku fizycznym, na który byłam narażona, każdego dnia, ze względu, na uprawianie przeze mnie koszykówki oraz podczas piekielnych upałów. Od słońca i intensywnego oświetlenia, zawsze stronię, co nie zmienia faktu, że czasem, mimowolnie jesteśmy na nie skazani.
Migrena, to koszmar, z którym zmaga się wielu ludzi. Kumulacja objawów jest przytłaczająca, ponieważ migrena, to nie zwykły ból głowy, najczęściej towarzyszą mu : światłowstręt, zapachowstręt, nadmierna wrażliwość na dźwięki, nudności, wymioty, zawroty głowy, mroczki, czasem tymczasowa ślepota, ... , można by długo wymieniać.
W moim przypadku występują jednocześnie wszystkie objawy, nie straciłam nigdy wzroku, ale zaburzenia widzenia nie są mi obce.
Obecnie, nie jestem narażona na taką intensywność migren, jak kiedyś. Gdy byłam młodsza, a ból zaczynał się już w szkole, czekałam kilka godziny, na powrót do domu, by odpocząć, zamknąć się w ciemnym pokoju i zasnąć. Jeśli atak nie był mocny czasem to pomagało, czasem musiałam wziąść tabletkę, by sobie ulżyć, ale jeśli zwlekałam zbyt długo, nawet tabletka niewiele pomagała... ból mijał po kilku długich godzinach.
Dziś działam zapobiegliwie, kiedy tylko czuję, że atak się zbliża, zażywam środek przeciwbólowy. W moim przypadku działa jedynie ibuprofen, dlatego staram się zawsze mieć go pod ręką. Od kiedy naiwnie stwierdziłam, że jeśli zasnę ból minie, a skończyło się, na podróży mamy, o 2 nad ranem, do sklepu, po ibuprom i mało brakowało, a dzwoniła by po karetkę, jestem zapobiegliwa i wolę oszczędzić sobie bólu, a jej stresu.
Współczuję i łączę się w bólu, z wszystkimi, cierpiącymi na tę przypadłość, bo zdaję sobie sprawę, że nie jestem jedyna i na pewno są ludzie, którzy cierpią na większej intensywności migreny...
![]()
![]()
![]()
