Pamiętnik odchudzania użytkownika:
sagru

Ważyłam się w sobotę - 110,4. Może te wcześniejsze 111,8 to wina @. I wiecie co - o dziwo weszłam do spodni rozmiar 48 z czego jestem bardzo dumna. Jestem cała w skowronkach. Do tego bluzeczka też rozmiar 48. Kupiłam sobie też orbitreka i daje sobie niezły wycisk.

Niestety muszę kończyć. Ostatnio mam mało czasu. Dziękuję za wszystkie komentarze. Bardzo mi one pomagają. Buziaczki

Wczoraj skusiłam się na kolację i to po dwudziestej. Nie żebym była głodna....ale poprostu owładnęła mnie myśl o jedzeniu.... Jaki człowiek grzeszny. Nie potrafi oprzeć się takim pokusom.  Dzisiaj pokuta.

Zważę sie dopiero po @. Może będzie to piątek.

Wiecie trzyma mnie myśl o tym, że wy dajecie radę, że jest to możliwe.

A tak wogóle to zamówiłam sobie spodnie o rozmiar mniejsze i chocby nie wiem co to muszę do nich zmieścić. Teraz czekam na przesyłkę. Ciekawe czy się do nich chociaż wcisnę?

Cieszę się, że jesteście!!!!!!

coś mi internet szwankuje - z tego wszystkiego 2 razy wysłałam wpis, ale udało się usunąć

Jutro urodzinki mojego młodszego syna, pewnie się skuszę na sałatki. Zresztą spróbować muszę, czy dobre zrobiłam. Pewnie to odpokutuję. Potem za tydzień urodziny mojego męża, a za dwa tygodnie moje.

Waga nie rośnie, ani nie spada. Przynajmniej tyle. Wczoraj musiałam się wybrać na zakupy ciuchowe. Nie mam poprostu już w czym chodzić. Wszystko mi leci z tyłka, albo wisi jak worek. Kupiłam sobie 2 rozmiary mniejszą kurteczkę na jesień. Spodnie też kupiłam sobie mniejsze (chociaż numeracja nie wskazuje na mniejsze - jakieś dziwne te rozmiary). Muszę Wam powiedzieć, że bardzo mi to poprawiło humor. Podniosło także moją samoocenę. Dopiero teraz widać, że zeszczuplały mi pośladki, uda, ramiona, brzuch. Mam ochotę na zrzucenie kolejnych kilogramów. Jeszcze jak widzę Wasze spadki wagi, dodatkowo mnie to mobilizuje.

Dzisiaj waga pokazała 110,3. Jakiś postęp jest. Teraz nie mogę się doczekać jak waga pokaże 109. Cieszę się bo tyle kilogramów za mną....... Chociaż ile jeszcze przede mną. Ale jak już wpadłam w rytm to myślę, że drobnymi kroczkami uda mi się. Tym bardziej jak czytam Wasze pamiętniki to widzę, że jest to możliwe i to mi dodaje siły.

Tak sobie myślę, że jakby nie Wy to chyba bym się nie pozbierała i nie wytrwałabym w postanowieniu. Jestem Wam ogromnie wdzięczna że jesteście!!!!!

Waga stoi w miejscu. Dobrze, że nie rośnie. Nie potrafię pozbyć się uczucia głodu. Jak tak dalej pójdzie to się chyba zniechęcę. ....Ale nie, nie mogę zaprzepaścić tego co już osiągnęłam. Nie chcę być gruba. Chcę być szczupła i atrakcyjna.

(Próbuję ćwiczyć silną wolę - )

Ale widzę, że nie jestem osamotniona. Buziaki.

Niestety! 113,2 - taka jest obecnie moja waga. To nie jest efekt wczorajszego jedzenia, bo sie ograniczałam. To wychodzi mój apetyt z dni poprzednich. A tak dobrze szło przed urlopem. Chyba będę musiała wprowadzić dodatkowe ćwiczenia.

Wczoraj na poprawienie humoru kupiłam sobie odjazdowy zegarek. Taki drobiazg, a cieszy.

Wielkie dzięki za słowa pocieszenia. Zaraz lepiej człowiekowi jak wie, że ma oparcie w innych.

Teraz siedzę w pracy i ćwiczę silną wolę. Piję wodę mineralną niegazowaną zastanawiając się czy dzisiaj przetrzymam ataki głodu. Wiem, że jak mi się uda pokonać kryzys to potem się będę ograniczać, bo nie będę miała ochoty na większą ilość jedzenia. Muszę Wam jednak powiedzieć, że ALLI dalej stosuję (w czasie urlopu odstawiłam). Zobaczymy jaki będzie efekt jutro. Rano dam Wam znać.

Życzę Wam wiele słońca i wytrwałości w Waszych dietkach (sobie zresztą też).