Hej dziewczyny:) co tam u was? u mnie trwa leniwa niedziela. Od ok 2óch tygodni jestem w swoim domu z rodzicami z 2óch powodów- mój mąż wyjechał na 5 tyg. do pracy a w naszym mieszkaniu pękła rura i do czasu jej ew. zreperowania trzeba było zamknąć zawór- brak wody skutecznie mnie wykurzył z naszego gniazdka;)
ledwo zostałam zoną a już jestem słomianą wdową i to zaledwie 4 dni od ślubu- takie zycie... tak wykalkulowaliśmy, ze lepiej będzie jak teraz się pozamienia z chłopakami z pracy i wyjedzie na dłużej żeby póżniej już był bliżej termin porodu. W efekcie z przygotowaniami dzidziulkowymi zostałam sama- tak jak niestety było z przygotowaniami do ślubu kiedy to 90% wszelkich załatwień było na mojej głowie:( Mam momenty gdzie jest mi przykro z tego powodu bo bądź co bądź czuje się osamotniona- do szkoły rodzenia też pójde sama i tak sobie myslę, że właściwie to od jakiegoś czasu wszystko sama robię. Z drugiej strony taki urok pracy męża który kocha to co robi no i przecież pieniądze same się nie zarobią
Pobyt w moim rodzinnym domu sprawił, że się strasznie rozleniwiłam a ostatnio to już w ogóle nic mi się nie chce. Nie gotuję bo w kuchni rządzi mama. No chyba, że robi coś czego jeść nie mogę (ze względu głównie na zgagę i wrażliwość na poszczególne produkty) to wtedy ja coś tam zaimprowizuje. Mam jednak zamiar wziąść sie w garść i przejąć inicjatywę od nowego tyg.
A na koniec wklejam wam zdjęcia z moich śniadań, II śniadan i obiadów które wreszcie zrzuciłam na komp.
śniadania (w wiekszości owsianki)
II śniadania:
obiady:
a na koniec moja duma- ciasto z owocami (maliny, jagody, truskawki, wiśnie i porzeczki) i i kruszonką, które zdążyłam upiec już 2 razy- z okazji odwiedzin teściowej i do pracy:
a tu już lekko podjedzone... trzeba było sprawdzić czy nie wyszedł zakalec
Prawdę mówiąc to jakieś tydzień temu przed zaśnięciem wpadłam w wielką panikę bo uświadomiłam sobie że zostało mi jeszcze góra 8 tyg. do porodu a ja nic nie mam za wyjątkiem fury ubranek w różnych rozmiarach które nabyłam w porywie zakupowego szału. A jakby tak dzidziulkowi zachciało się wyjść wcześniej? Wczoraj rozpoczeliśmy 33 tydz. ciąży a ja jestem na etapie kompletowania wyprawki (wczoraj przyszła pierwsza tura zamówionych rzeczy) i organizowania miejsca w pokoju. Zapisałam się nawet do szkoły rodzenia na kurs weekendowy co by głównie nabrać większej pewności siebie jeśli chodzi o zajmowanie się takim maluszkiem. Długo się nad tym zastanawiałam czy warto na cos takiego iść ale porozmawiałam z moja mamą, teściową, poczytałam cały program zajęć i w końcu się zdecydowałam- myślę że taki kurs jednak bardzo mi się przyda mimo, ze to chcąc nie chcąc dodatkowy wydatek (i to chyba jedyny minus).
ot taki niespokojny charakter....
Trudno się mówi!
Jak wychodziliśmy ze
sklepu to spotkaliśmy syna naszej nauczycielki tańca- spojrzał do naszego wózka
i zaczął się śmiać- powiedzieliśmy mu, że taki nam dziś wycisk dała, że musimy
to przecież jakoś odreagować
A miałam taką ochotę na poranny basen…
juhuuuu!!
I tym oto sposobem jeden problem z głowy-nie trzeba będzie butów odsyłać do
poprawki
Na samym początku tak mnie Piotrek zdeptał, że już straciłam
nadzieje, że cokolwiek z tego będzie- jak sami próbujemy to nam wychodzi, jak
razem- nijak zgrać się nie możemy. Ale później było już tylko lepiej-
złapaliśmy rytm, nawet już po okręgu tańczyć umiemy. Jest więc nikłe światełko
nadziei, że to będą tylko te 2 rozmiary do przodu
