Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
szklane oczko przyjaźnie zamrugało

Dzisiaj o poranku tak zamrugało do mnie. Ach, całe 10 deko poniżej paska!  Jak telewizyjny Mikołaj mogę z siebie wydać radosny odgłos: Ho! Ho! Ho! Cholerny Mikołaj i cholerne jego ho ho ho . .. to TYLKO 10 deko!!!!

(Poniedziałkowo siłowni nie było. Było za to przed_świąteczne szorowanie podłogowych klepeczek. Na kolanach, każdą klepeczkę dokładnie wzdłuż słojów. Zrobiłam 1/3 domowej podłogi.

Jeść nie było kiedy. Zmęczenie zabija chęć poruszania paszczą. Kolana mnie bolą, obtarte i odgniecione. Ale warto, podłoga lśni jak ... no, lśni jak polerowane drewno lśnić powinno!)

Dzisiaj, wtorkowo, siłownia jak najbardziej.

Pierwsza tura:

bieżnia lekko pod górę 51 minut, 4,95 km

wypasiony orbi 16 i pół minuty, 2,66 km

rower interwałowy 12 minut, 3,31 km

Odpoczynek, ale aktywny; dokładne i powolutkie rozciągania i napinania z przytroczonymi do kostek rąk i nóg ciężarkami; małymi kroczkami próbuję zmusić kości i stawy do dotknięcia stopą tyłu głowy, gdy stoję na jednej nodze, kiedyś to umiałam!

Druga tura:

bieżnia 32 min, ciut ponad 3 km

orbi 10 i pół minuty, 1,67 km

dwa rowery: 12 minut interwałów, 3,3 km i 6 minut zapychania po górach, tylko 1,54 km

i potem sauna ... .... roztapiam się z gorąca, rozpływam we własnym pocie, dostaję dreszczy pod zimnym prysznicem i znowu... i znowu... 15, 10 i 5 minut gorąca, typowa sauna na ukojenie mięśni

w saunie niemalże przysypiałam ze zmęczenia

spaliłam tylko 934 kcali, a taką miałam ochotę na bycie Terminatorem Tysiąckalorycznym !!!!....

wrrrr, zabrakło czasu na dobicie do tysiąca... prawdę mówiąc - sił mi też już brakło... siłowo to ja jeszcze "miętka" jestem...

Znowu baton energetyczny zamiast obiadu. Biegiem do domu. Jakieś niewielkie 2 kanapki z szynką i pół słoika ogórków konserwowych. Tuszę, iż konserwowe są mało_kaloryczne...

Zakręcona dziś jestem jak słoik twist. Kurier z dhlu - nadać lampę; paczka na pocztę - ciężka, zanieść; kolacja dla zmęczonych facetów, pisanie i fakturowanie.

Chyba jeszcze pójdę nocą odśnieżać. Bo mnie szlag trafia!!

60 metrów szerokiego chodnika i brak odpowiedzialnego. Ani miasto, ani parkingowy, ani spółdzielnia, ani ministerstwo, każdy uważa, że to nie jego teren i w efekcie nikt tego nie odśnieża.

A to właśnie tamtędy, bo szeroko i najkrócej do świateł i przejścia, chodzi gros pacjentów przychodni. Dzisiaj widziałam dwie babiny. Stareńkie, lekko niedowładne, w pełnej i ciężkiej zimowej odzieży, z mocną nadwagą, okrąglutkie i niziutkie. Szły razem i się ślizgały i się nawzajem podtrzymywały. I się wywaliły. Też razem.

Jak nie przymrozi, to ten chodnik to dla mnie godzina i trochę spoconej roboty. Silny chłop poradziłby sobie w niecałe pół godziny. Tylko, że nikt się nie poczuwa do odpowiedzialności. Cholerny świat!

Choć może ...

Choć z drugiej strony to powinnam się cieszyć...

Bo może ?...

Bo ...

No, tak sobie rozmyślam z nocną nadzieją - co mi jutro pokaże szklane oczko ?

nocna edycja po odśnieżaniu:

trochę jednak przymroziło.... tylko 2/3 odśnieżyłam na pełną szerokość, resztę tylko na 2 osoby... po prostu nie dałam rady, łopata wykręcała mi się w dłoniach i grudy śniegu lądowały obok, a nie na pryzmie

ale 408 kcali poszło się zajączkować !!!

więc jednak jestem Śnieżnym Terminatorem!!!! spaliłam dzisiaj 1342 kcale!!!