Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
prawie weekend!

Dobrze, że ten tydzień nareszcie dobiega końca, bardzo mnie to cieszy, bo jakiś wyjątkowo niemiły był dla mnie i najbliższych. Odbiło się to na mojej kondycji fizycznej i psychicznej, ale zbieramy się do kupy (ja i moja psycha). Pomału kończą się rewolucje żołądkowe, znikają sińce pod oczami i powraca rogalik na twarz Uśmiech jest dla mnie bardzo ważny, jak go nie ma, nie ma też energii życiowej. Ostatnio zwlekałam się z łóżka tylko za pomocą mobilizacji wszystkich sił.

Ale będzie dobrze, przyśniło mi się, że przyszła mama i powiedziała, że tacie zostały 2 m-ce, masakra jakaś!.... i jak mam dobrze się czuć po obudzeniu://....ale to tylko sen, który jest odbiciem kotłujących się w  głowie myśli ale nie koniecznie proroctwem. Ten nie był proroczy, bo będzie dobrze:)

Dietowo jest dobrze, aczkolwiek na wagę ostatnio nie wchodzę bo małpa zacięła się i stoi uparcie w miejscu już od jakiegoś czasu. Ale ćwiczę i objętościowo jest mnie trochę mniej, wejdę na wagę jak @ się zakończy. Może nawet jutro hehe, chociaż w sobotę idę na imprezę rodzinną (dużą i obfitą w jedzenie) ale zgłosiłam się na kierowcę, jak nie piję napojów wyskokowych mniej wyskakuję z niedozwolonym jedzeniem:)

Pomarudziłam trochę, wygadałam się (czyt. wypisałam) i lepiej mi. Teraz poczytam co u Was słychać, bardzo to lubię, czuję jakbym niektóre z Was znała w realu. Martwię się Waszymi problemami i razem z Wami cieszę, fajna ta Vitalia......Buziole posyłam:******