Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
straszny poranek

... zbudziłam się jak zwykle ok. 6 rano i już wtedy poczułam, że jakoś mi się kręci w głowie... poleżałam moment, wstałam i poszłam do łazienki, dziwiąc się, że ciągle mi się w tej głowie kręci... odkręciłam wodę, wzięłam prysznic do ręki i schyliłam się, żeby namoczyć włosy, które zamierzałam umyć... zrobiło mi się ciemno przed oczami... ledwo utrzymałam się na nogach... przestraszona przykucnęłam... odechciało mi się mycia, ale że włosy i tak były już mokre, postanowiłam przedsięwzięcie dokończyć... jakoś się udało... oprócz uczucia, że zaraz upadnę ciągle towarzyszyły mi nudności... nie wiedziałam, co robić... czy jechać do pracy, czy dzwonić, że mnie nie będzie... pomyślałam, że posiedzę chwilę... może mi przejdzie... Mąż, który skończył zmywanie, zobaczył, że coś ze mną nie tak i przyszedł na ratunek... dał krople miętowe, żeby przestało mi się chcieć wymiotować... wypiłam... położyłam się... pogadaliśmy... powoli jakoś przestawało mi się kręcić w głowie... tylko podczas schylania się ciągle robiło mi się słabo... jakoś wysuszyłam włosy (siedząc w łazience na fotelu od komputera przyciągniętym przez moje Szczęście), ubrałam się, nie zjadłam nic, bo nie dałam rady, zostałam odprowadzona na przystanek i pojechałam do pracy... przepracowałam swoje pięć lekcji, w międzyczasie zjadłam śniadanie, wypiłam sok... nudności minęły... zawroty głowy chyba też... w tej chwili już chyba tylko delikatny ból pleców mi dokucza... szok... jutro mam mieć wyniki prześwietlenia i wr do książeczki, więc powiem o tym incydencie lekarzowi przy okazji... mam nadzieję, że nie będę miała powtórki z rozrywki jutro... :/ ... co za grom?
... waga znów ładna - dzisiaj rano było 60,6 kg...