Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
... wypadałoby coś skrobnąć...

... ale im dłużej tu nie piszę, tym bardziej nie wiem, od czego zacząć... niby tyle się dzieje, a jak się usiądzie przy komputerze, chaos i pustka w głowie...
... waga: 64,5 kg... jeden pokaźny flaczek zwisa mi smutno nad spodniami, a drugi nad biustonoszem na plecach... rzadko patrzę w lustro, bo coraz bardziej nie lubię swojego odbicia... postarzałam się okropnie ostatnimi czasy...
... Święta rozpoczęły się bardzo miło, bo byliśmy na Wigilii i u Rodziców, i u Teściów :) i to właściwie był koniec świętowania... pierwszego dnia mój Mąż miał służbę, a Danielek dostał w nocy gorączki... po dwóch dniach konieczny był antybiotyk... koszmar - zapalenie górnych dróg oddechowych... w związku z tym przerwa w chodzeniu do przedszkola bardzo się przeciągnęła i nie wiem, co będzie we wtorek po dwóch tygodniach nieobecności... zobaczymy... z jednej strony może to i dobrze, że sobie trochę odpoczął, bo przed feriami świątecznymi bywał agresywny - bił dzieci i panie, rzucał w nie zabawkami :/ z tego powodu wezwano nas niedawno na rozmowę dyscyplinującą :/ czułam się na niej jak jakaś wyrodna matka, do tego niepełnosprawna umysłowo, zupełnie niezainteresowana własnym dzieckiem :(
... jutro dalszy ciąg badań, które wloką się niemożliwie :/ chciałabym wiedzieć, na czym stoję i co mam robić z moim Dzieckiem... w wielu chwilach nie rozumiem jego zachowania i nie wiem, jak postępować :/ to bardzo dołujące... i wyczerpujące psychicznie :/ a do tego czas leci :/ może tyle na razie... jeszcze tylko zdjęcia tej nieszczęsnej oponki :/ i mojego Szczęścia :)