Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wilgotne oczy mam

Zawoziłam akurat do domu siostry mięsko na 2 dni obiadowe. Szynkę ogromniastą, upieczoną w całości, w cebulce i w świeżym tymianku, potem cienkie plastry podduszane w gęstym, aromatycznym sosie. Niby miała sama gotować dla rodziny na łikend, ale z Jaskiem z CZD spędziła nie 3 poranne godziny, tylko godzin 10 ponad.
Leży Jasiek, jako ten Hiob czy inny Łazarz. Z resztkami włosów, niewiele co ciemniejszy od pościeli. W rękach trzyma wielki globus.
Są z wizytą wolontariuszki fundacji "Mam Marzenie". To taka rodzima mutacja Make A Wish.
Uciekłam z mokrymi oczami.
Ze strachu.


Wczoraj nie zdążyliśmy. A to wczoraj były mikołajki. No nic. Dzisiaj w południe dopiero. Odwiedziliśmy znajomy Dom Matki z Dzieckiem, noclegownię niedużą dla kobiet bezdomnych z małymi dziećmi. Przed budynkiem 5 wózków dziecięcych, nie kołysek, tylko takich dla dzieci już samonożnych. Już któryś raz przywożę tu ubrania, tym razem zimowe. Wszystko w świątecznych torbach, z dzwoneczkami, choinkami. Zmęczone kobiece oczy na chwilę odzyskują blask i zainteresowanie. A dzieci? Piszczą z radości nad wielkim pudłem klocków lego, takich z lokomotywą Tomkiem.
Wyszłam z mokrymi ze wzruszenia oczami i bananowym uśmiechem dookoła głowy.


Szwagierka przysłała MMSa. Teściowa samodzielnie siedząca w fotelu i samodzielnie podnosząca do ust szklankę z piciem. Pan i Władca mokre oczy ma.


ps. vitaliowe
62 kg
ta najgorsza opuchlizna zeszła, jeszcze tylko dłonie i stopy są za okrągłe
odebrałam wczoraj wyniki badań okresowych, robię sobie wszystkie możliwe co roku
tylko mi zazdrościć!!
psiakość, ja to zdrowa jestem!
jak tur!
(no bo "turzyca" jakoś śmiesznie brzmi)