Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
cudownie!....

a tak mi sie nie chciało wyjść wczoraj na rower! tak marudziłam, pół słonecznego dnia zmarnowałam, potem samotne 4 godziny zamiast na rower, to przy graniu zużyłam, potem lenistwo, że już za zimno, że zmrok i w ogóle do doopy....
musiałam się (nomen omen) zmusić!
bacikiem moralnego niepokoju poganiać!
... pojechałam
... wracając wczesną nocą wyrzuty sobie czyniłam, toż to głupota połączona z lenistwem! i sama to sobie robię! sama sie pozbawiam najcudowniejszych chwil w życiu!


patrzyłam na światła mostu, na gwiazdy na nieboskłonie przeciwpołożnym od miasta, na światła samochodów, na brodzie i uszach czułam powiewy zmrocznie ochłodzonego powietrza, wiatr wpadał mi w otwarte z wysiłku usta, dokładnie czułam wszystkie pracujące mięśnie - a w oczach i nosie miałam mokro
ze wzruszenia
nie jeżdżę rowerem dla zdrowotności, nie jeżdżę dla kondycji, nie dojeżdżam nim codziennie do pracy
jeżdżę - bo kocham jazdę na rowerze
jeżdżę dla frajdy, dla przyjemności, dla (czasami sie pojawiającego) transu autostradowego

tylko tyle
i aż tyle
po prostu CUDOWNIE!

rower jest lepszy niż wiśniami nadziewana mleczna czekolada
chyba




ps vitaliowe
kontrolowane wchłanianie i prawie codzienny rower to jest to co moje ciało lubi najbardziej
to CUDOWNIE obudzić się niedzielny poranek z brzuszkiem burczącym z głodu!
a potem szklana waga dobrotliwie kiwa głową i pokazuje miły oczom widok
i słońce za oknem
i ptaki o świcie
to będzie CUDOWNY dzień